تبيين نقش هوش سازماني بر اثربخشي سازماني با بررسي نقش ميانجي يادگيري سازماني (كاركنان ادارات ورزش و جوانان خراسان جنوبي)

هدف: هدف از اين پژوهش بررسي ارتباط هوش سازماني بر اثربخشي سازماني با بررسي نقش ميانجي يادگيري سازماني كاركنان ادارات ورزش و جوانان خراسان جنوبي بود.روش شناسي: روش پژوهش حاضر توصيفي و طرح آن از نوع همبستگي است كه به روش ميداني انجام گرفت. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل كليۀ كاركنان ادارات ورزش و جوانان خراسان جنوبي مي باشد (190 نفر) كه از بين آن ها 123 نفر به روش نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند.براي گردآوري داده ها پس از تأييد روايي و پايايي، از سه پرسشنامۀ هوش سازماني كارل آلبرخت (2002)، اثربخشي سازماني حميدي (1382)ويادگيري سازماني چيوا (2005) استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و مدلسازي معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزارهاي SPSSوPLS استفاده گرديد.يافته ها:نتايج نشان داد كه هوش سازماني بر يادگيري سازماني تأثيرمستقيم و معناداري دارد، يادگيري سازماني نيز بر اثربخشي سازماني اثر مستقيم و معناداري دارد. همچنين ملاحظه گرديد كه هوش سازماني بر اثربخشي سازماني تأثير مستقيم و معناداري دارد. در نهايت، نتايج بيانگر تأثير غيرمستقيم ومعنادار هوش سازماني بر اثربخشي سازماني بواسطۀ يادگيري سازماني بود.نتيجه گيري: يافته‌هاي پژوهش بيانگر،اهميت نقش يادگيري سازماني به عنوان يك واسطه در ارتقاي اثربخشي سازماني است؛ بنابراين، ضم ن تقويت متغيرهاي هوش سازماني و يادگيري سازماني مي توان اثربخشي و به دنبال آن توانايي ادارات ورزش وجوانان را درپاسخگويي به نيازهاي ورزشي جامعه توسعه داد.بنابراين،هوش سازماني از يك طرف به صورت مستقل باعث بهبوداثربخشي سازماني و از طرف ديگر به واسطۀ يادگيري سازماني باعث اين امر مي شود .