نقش واسطه‌اي بخشش در رابطه بين ابعاد كمال‌گرايي و مشكلات بين شخصي:مقايسه بر حسب جنس

هدف اين پژوهش تعيين نقش واسطه‌اي انواع بخشش در رابطه بين كمال‌گرايي و مشكلات بين‌شخصي بود. تعداد 286 نفر (154 دختر، 132 پسر) از دانشجويان دانشگاه‌هاي تهران در اين پژوهش شركت كردند. شركت‌كنندگان مقياس كمال‌گرايي چندبعدي تهران (بشارت، 1386)، مقياس بخشش هارتلند (تامپسون و ديگران، 2005)، و پرسشنامه مشكلات بين‌شخصي (بشارت، 1395) را تكميل كردند. نتايج پژوهش نشان داد كه ابعاد كمال‌گرايي با انواع بخشش رابطه منفي معنادار دارند و اين رابطه در دختران و پسران متفاوت بود. همچنين ابعاد كمال‌گرايي در هر دو جنس با مشكلات بين‌شخصي رابطه مثبت داشت. نتايچ پژوهش نشان داد كه به طور كلي، بخشش در رابطه بين كمال‌گرايي و مشكلات بين‌شخصي نقش واسطه‌اي ايفا مي‌كند. مقايسه دختران و پسران نشان داد كه جنس نقشي تعيين‌كننده در مدل رابطه بين اين متغيرها دارد. بر اساس يافته‌هاي اين پژوهش، مي‌توان نتيجه گرفت كه كمال‌گرايي در روابط الزاماً آسيب‌زا نيست و اگر با بخشش همراه شود، مي‌تواند كارآمد و مؤثر باشد.