تاثير القاي تنيدگي بر نارسايي شناختي و حافظۀ كاري: نقش انعطاف‌پذيري شناختي

هدف از اين پژوهش تعيين تأثير القاي تنيدگي بر نارسايي شناختي و حافظه كاري، با توجه به نقش انعطاف‎پذيري شناختي بود. در اين پژوهش از طرح شبه‎تجربي پيش‎آزمون‌ـ‌پس‎آزمون دوگروهي استفاده شد. جامعه پژوهش دانشجويان دختر خوابگاه‎هاي دانشگاه بين‎المللي امام خميني قزوين بودند كه 100 نفر آنان به صورت دردسترس انتخاب و 44 شركت‌كننده (22 شركت‎كننده با انعطاف شناختي بالا و 22 شركت‎كننده با انعطاف شناختي پايين) وارد تحليل نهايي شدند. براي گردآوري داده‎ها از آزمون حافظه كاري (دانيمن و كارپنتر، 1980)، پرسشنامه نارسايي شناختي (برادبنت، كوپر، فيتزجرالد و پاركز، 1982‌) و پرسشنامه انعطاف‎پذيري شناختي (دنيس و وندروال، 2010) استفاده شد. يافته‎ها نشان داد كه پس از القاي تنيدگي بين دو گروه داراي انعطاف‎پذيري شناختي بالا و انعطاف‌پذيري شناختي پايين از نظر عملكرد بخش پردازش ذهني حافظه كاري و سه بعد از نارسايي شناختي شامل حواس‏پرتي، مشكلات مربوط به حافظه و اشتباهات سهوي تفاوت معنادار ديده شد، اما در شرايط تجربه تنيدگي از نظر اندوزش ذهني و ناتواني در يادآوري اسامي تفاوتي بين دو گروه ديده نشد. بنابراين مي‎توان نتيجه گرفت كه تجربه تنيدگي بر پردازش ذهني حافظه كاري و اكثر ابعاد نارسايي‎هاي شناختي تاثيرگذار است، اما تأثير آن وابسته به سطح انعطاف‎پذيري شناختي است.