مدل علّي تأثير ساختار كلاس بر فرسودگي تحصيلي: نقش واسطه‌اي انگيزش

اين پژوهش با هدف تعيين تأثير ساختار كلاس بر فرسودگي تحصيلي با واسطه‎گري انگيزش تحصيلي انجام شد. 720 دانش‌آموز از دبيرستان‎هاي شهر تهران در سال تحصيلي 961395 با روش نمونه‎برداري خوشه‎اي تصادفي چندمرحله‎اي انتخاب شدند و به سياهه فرسودگي تحصيلي (برسو، سالانوا و شافلي، 2007)، مقياس انگيزش تحصيلي (والرند و ديگران، 1992) و پرسشنامه ساختار كلاس (اليوت و چرچ، 2001) پاسخ دادند. داده‌هاي اين پژوهش با استفاده از روش تحليل عاملي تأييدي و مدل‌يابي معادلات ساختاري تحليل شد. نتايج نشان داد كه مدل پيشنهادي با داده‎هاي اين پژوهش برازش مناسب و مطلوبي دارد. همچنين نتايج نشان داد كه سخت‎گيري در ارزشيابي، تأثير مثبت و مستقيم بر فرسودگي تحصيلي دارد. جذابيت تكليف و تأكيد بر ارزشيابي، تأثير غيرمستقيم بر فرسودگي تحصيلي با واسطه‎گري انگيزش تحصيلي دارند. يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه بهبود ساختار كلاس و به‌كارگيري مكانيزم‌هاي جديد در نظام انگيزشي مي‎تواند موجب كاهش فرسودگي تحصيلي شود.