اصلاح و تغيير رفتارهاي فردي و اجتماعي در عصر ظهور از منظر اماميه و اهل‎سنت

امروز جوامع در ابعاد مختلف در حال تغييرند و رهبران به منظور حفظ بقاي جوامع خود، نه تنها بايد خود را با تغييرات آينده وفق دهند، بلكه بايد با ايجاد تغيير و تحول مطلوب، در جامعه اثربخشي بيش‌تري‌ داشته باشند. در اين جهت وظايف آنها، از جمله مديريت رفتار‌ در حال دگرگوني است. نظر به اهميت موضوع اين مقاله به بررسي بعضي از مهم‌ترين اقدامات در اصلاح تغيير رفتار فردي و اجتماعي‌ مي‌پردازد كه مورد توجه حضرت مهدي(عج) در جامعه عصر ظهور است. با استفاده از روايات فِرَق، اساس تئوري تغيير و اصلاح رفتار فردي و اجتماعي ايشان بر دو محور شكل گرفته است: محور اول، از طريق ايجاد خودانگيختگي در افراد دست به اصلاح رفتار فردي مي‎زند؛ محور دوم، با فرهنگ‎سازي و نهادينه‌سازي آن در جامعه دست به اصلاح رفتار اجتماعي مي‎زند. بسياري از آموزه‎هاي مهدوي به حوزه فرهنگ‎سازي توجه داشته و دستورهايي به اين منظور صادر كرده است. با توجه به روايات فرق به نظر مي‎رسد كه حضرت با ايجاد انگيزش و فرهنگ‌سازي، رضايت‎مندي افراد را جلب نموده و انسان‏ها با آگاهي كامل رفتار ناصواب خويش را رها مي‎سازند