وجه جمع فراگير شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت(عج) با عدم جواز اباحي‌گري

فراگير شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت(عج) امري است كه در روايات گوناگون به عنوان يكي از علائم ظهور به آن اشاره شده است. از طرفي در آموزه‌هاي ديني به كسي اجازه بي‌عدالتي، فساد و به تعبيري اباحي‌گري داده نشده است. سوالي كه همواره ذهن برخي را به خود مشغول كرده و پژوهش حاضر تلاشي است در جهت پاسخ‌گويي به آن، اين است كه با توجه به رواج ظلم و فساد در آستانه ظهور، چگونه مي‌شود هم به دستورات ديني پاي‌بند بود و هم جزء منتظران ظهور بود؟ توجه به آيات قرآن و واكاوي منابع حديثي و تحليل محتوايي آنها و توجه به ديدگاه‌هاي انديشمندان نشان مي‌دهد، در آموزه‌هاي ديني به هيچ‌كس اجازه ظلم، بي‌عدالتي، فساد و اباحي‌گري و يا به تعبيري بي توجهي به دستورات ديني در هيچ زماني داده نشده است. ضمن اين‌كه فراگير شدن ظلم و ستم هم نمي‌تواند به اين معنا باشد كه دين‌داران به منظور سرعت‌بخشي به امر ظهور، مجازند در گسترش ظلم و فساد نقش داشته باشند چرا كه فراگيري ظلم و بي‌عدالتي از علائم و نشانه‌هاي ظهور (نه شرايط) است و اين فراگيري لزوماً به معني عدم وجود انسان‌هاي صالح (هر چند اندك) نيست