بررسي تأثيرپذيري روايات اهل‌سنت از منابع اهل كتاب در مقوله امنيت در عصر ظهور مهدي

بررسي‌هاي جامعه‌شناختي و تاريخي گوياي آن است كه امنيت ، برجسته‌ترين نياز هر جامعه، در هر زمان است و از اين رو نخستين چشم‌داشت انسان‌ها از حاكمان است؛ كه ابعاد گوناگون و گسترده‌اي را به خود اختصاص داده است. تأثيرپذيري امنيت از فرهنگ، اقتصاد، و جمعيت و نيز تأثيرگذاري آن بر همه شئونات و گستره زندگي انساني، به آن نقش و كاركردي ويژه داده است. از اين رو به روشني مي‌شود گفت يكي از پايه‌هاي بنيادين و ريشه‌اي در پيشرفت و توسعه در جامعه و نيز از بنيان‌هاي شكل‌گيري و استمرار حكومت، امنيت است؛ و نيز ابعاد آن، _ امنيت فردي و اجتماعي _ به عنوان سنگ زيربناي زندگي فرد و جامعه و پيش‌شرط هرگونه رشد، رفاه و ارتقاي مادي و معنوي به شمار مي‌آيد. در پس همۀ حكومت‌هايي كه تا كنون شكل گرفته و پس از اين شكل خواهد گرفت، حكومت جهاني و عدالت‌گستر حضرت مهدي _ به عنوان فراگيرترين حكومتي كه مردم در انتظار آن هستند _ نيز از اين رويه بيرون نيست و در اين حكومت جهاني براي رسيدن به آرمان بزرگ شايستگان و فرجام سعادت‌بخش زندگي، فراهم‌شدن امنيت فراگير، از ارزش ويژه و والايي برخوردار است. در برخي روايات، نمادها و نمودهايي براي اين فراهم‌شدن و فراگيري، بيان شده است. مانند: زندگي مسالمت‌آميز برخي درندگان با برخي حيوانات. كه به نظر مي‌رسد اين سخنان بيشتر تحت تأثير نوشته‌هاي اهل كتاب و از مسير منابع اهل‌سنت منتقل شده است. در اين مقاله تلاش شده تا با ره‌گيري برخي سخنان ادعاي يادشده، روايات در اين‌باره بررسي و نقد شود كه ره‌آورد آن اذعان‌يافتن به وارداتي‌بودن نمادهاي روايي امنيت از متون غيراسلامي و به‌ويژه اهل‌كتاب بود.