نقش باور به مهدويت در معنابخشي زندگي فردي

معنادار بودن زندگي از جمله دغدغه‌هاي انسان معاصر است. انديشه‌ها، باورها و آرمان‌هاي فردي و جمعي نقش تعيين‌كنند‌ه‌اي در معنا داشتن زندگي دارد. از جمله باورهايي كه در معنابخشي به زندگي فردي نقش دارد باور به مهدويت است. در مباحث فلسفي براي معناي زندگي سه معنا مطرح مي‌شود: هدفمند بودن، ارزش‌مدار بودن و كاركرد داشتن. در اين تحقيق با تكيه بر احاديث پيامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) نشان داده خواهد شد كه باور به مهدويت به هر سه معناي مورد نظر به زندگي شيعيان معنا مي‌دهد. در مورد هدفمندي، باور به مهدويت از اين جهت كه جهان، رو به خير حركت مي‌كند و بر عدالت‌گستري و مبارزه با ظلم و فساد تاكيد مي‌كند، به زندگي معنا مي‌دهد. در مورد ارزش‌محوري، باور به مهدويت از اين جهت كه احياي اسلام راستين، تامين رفاه و آرامش، رضايت‌مندي و عشق به محبوب، ارزش محسوب مي‌شود و در مورد كاركرد داشتن از آن رو كه باور به مهدويت موجب پارسايي، اخلاق‌مداري مسئوليت‌پذيري و اميدبخشي مي‌شود زندگي منتظران معنا پيدا مي‌كند.