مباني فلسفي دولت كريمه مهدوي

هدف اين پژوهش پيشنهاد مدلي براي فراگيرسازي قلمرو مخاطبان اصل اعتقادي دولت كريمه مهدوي است. همان‌طور كه اصل اعتقادي توحيد براي جهاني شدن بايد به زباني بين‌الاذهاني يعني زبان عقل عرضه شود جامعه توحيدي به رهبري آخرين وصي خليفه اعظم الهي نيز بايد براي جهاني شدن به زباني جهاني ارائه شود. چون هم پيام دين اسلام جهاني است و هم نياز به دولت كريمه يعني جامعه توحيدي عدالت‌محور نيازي جهاني و متعلق به همه مردم تحت ستم در سراسر جهان است كه اكثريت انسان‌هاي كره زمين را پوشش مي‌دهد. بر اساس اين ضرورت در اين مقاله مباني فلسفي جامعه فاضله مهدوي يا دولت كريمه با روش تحليل منطقي اسناد مورد پژوهش واقع شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه جامعه مهدوي به هيچ يك از آرمان‌شهرهاي پيشنهادي در طول تاريخ شباهت ندارد: در دولت كريمه مدير اول، خداي عليم و قادر مطلق است كه بر اساس فلسفه آفرينش انسان رياست دولت كريمه در زمين را به خليفه‌اش رسول الله(ص) تفويض كرده است. در درجه اول رئيس دولت كريمه در زمين نبي اعظم و در غياب ايشان وصي اوست كه جز در دريافت وحي، در بقيه خصايل همچون نبي است. او مثل نبي در درك و عمل به قرآن بري از خطا بوده و قرآن ناطق است. اين دولت به دليل عدم آمادگي مردم كه در دولت كريمه بر خلاف ساير مدينه‌هاي فاضله مطرح نقشي بنيادين دارند هنوز محقق نشده است ولي بنا به وعده قطعي الهي و همچنين حكم عقل مبني بر اين‌كه عدم تحقق دولت كريمه نقض غرض آفرينش خواهد بود روزي محقق و آرزوي بشر برآورده و انتظار بسر خواهد آمد. با طرح مباني فلسفي دولت كريمه كه به مباني معرفت‌شناختي و هستي‌شناختي و انسان‌شناختي تقسيم و عرضه و تفاوت آنها با مباني ساير نظام‌هاي سياسي روشن شده است زمينه امكان منطقي چنين نظامي براي همه انسان‌هاي مظلوم و تشنه عدالت با هر اعتقادي فراهم شده است