بررسي مقارن پديده‌هاي كيهاني در پيش و پس از عصر ظهور

بسياري از نشانه‌هاي ظهور به مجرد قرار گرفتن در زمره علائم غيرحتمي، با هجر و بي‌رغبتي محققانِ عرصه مهدويت روبه‌رو شده‌اند. اين درحالي است كه بررسيِ همه‌جانبه‌ رواياتِ مربوط اين بخش از معارف مهدوي چند نكته را به اثبات مي‌رساند: نخست اين‌كه، بخش قابل توجهي از اين قبيل روايات، در زمره‌ روايات مشتركي قرار مي‌گيرند كه در منابع رواييِ فريقين بيان شده‌اند. دوم اين‌كه، در اين روايات عليرغم ظاهرِ منافي با پديده‌هاي طبيعي، پس از بررسي‌هاي علمي، در چهارچوبِ رخدادهاي طبيعي قرارگرفته، و نمي‌توان آنها را به عنوان پديده‌اي خارق‌العاده قلمداد كرد كه خارج از ظرفيت دانش بشر است. و سوم اين‌كه، محتواي بسياري از اين نشانه‌ها عليرغمِ ظاهر متفاوت با يكديگر، در تعاضد با هم، در پيِ اثباتِ پديده‌‌اي واحدند كه تأثير قابل توجهي در رخدادهاي پس از ظهور دارد. يكي از اين نشانه‌ها خورشيد و ماه گرفتگيِ در غير زمان متداول است كه افزون بر آن‌كه خودش در منابع رواييِ شيعه و سني نقل شده، با پنج دسته از رواياتِ موجود درمنابع فريقين نيز مورد تأييد قرار مي‌گيرد.