سستي و مسئوليت‌گريزي چالشي در عصر غيبت

يكي از چالش‌هاي دوران غيبت، سستي و مسئوليت‌گريزي است. واژه‌هاي متعددي مبين اين مفهومند. در روايت به گونه‌هاي متعدد مورد مذمت قرار گرفته است. در ادعيه و زيارات مختص به حضرت مهدي4، حذر از اين چالش مورد تاكيد قرار گرفته است. اموري نظير شك و ترديد و عدم ايمان به غيب، عدم توجه به سنت‌هاي الهي و نقش‌آفريني انسان، طول غيبت و دور ديدن ظهور، تغيير انگيزه‌ها، بي‌انگيزگي، عدم آمادگي و محاسبه نكردن مشكلات (نداشتن آگاهي به راه و مشكلات آن)، يأس و نوميدي، راحت‌طلبي و لذت‌گرايي؛ برخي از عوامل سستي بوده كه پيامد اين سستي ادا نكردن و تباه‌سازي حقوق امام، جامعه منتظر و بشريت، تضييع كار و وظيفه، گناه، طولاني شدن غيبت و تأخير ظهور، استبدال، نفاق و ندامت و پيشماني است. براي پيشگيري و برون‌رفت از مسئوليت‌گريزي معرفت‌افزايي و اثبات و تعميق باور به حضرت و ظهور، ايجاد محبت به امام و شوق نسبت به ظهور، نگاه فرانسلي، نوشتن برنامه، چشم‌انداز و استراتژي، پيمان و عهد و بيعت با امام و التزام به برنامه، مراقبه و مواخذه و توبيخ برخي از راهكارهايي است كه براساس آيات و روايات پيشنهاد مي‌شود