تحليل چهره‌شناسي حضرت مهدي و نقد ديدگاه تعدد قائم

شناخت چهره و شمايل ذكر شده در مورد حضرت مهدي مي‌تواند از سويي فرضيه مهدي نوعي را باطل كند و از سوي ديگر راهي براي شناخت مدعيان دروغين قرار گيرد. به نظر مي‌رسد در ميان مجموعه روايات ذكر شده در توصيف چهره‌ي حضرت محمد و ائمه اطهار:، برخي از آنان با يكديگر تعارض دارند. در مورد حضرت مهدي نيز با توجه به خفاي ولادت و غيبت ايشان، اين مطلب صادق است و گزارش‌هايي به ظاهر متناقض ذكر شده است. اين مشكل موجب گرديده تا برخي از جريان‌هاي مدعي امامت چنين القا نمايند كه تعدد در صفات، دلالت بر تعدد قائم‌هايي در آخرالزمان دارد و از اين رهگذر با پذيرش مهدي نوعي خود را در عرض حضرت مهدي به‌عنوان قائمي ديگر معرفي نموده‌اند. از اين روي تبيين و تحليل صفات ظاهري حضرت مهدي، توجه به روايت‌هاي مختلف در اين زمينه و نقد ديدگاه جريان‌هاي مدعي معاصر، ضرورت بيشتري مي‌يابد و پژوهش حاضر سعي كرده با روش توصيفي _ تحليلي به اين موضوع بپردازد و به نتايج زير دست يابد: الف) يكي از راه‌هاي شناخت چهره‌ي حضرت مهدي شناخت چهره‌ي حضرت محمد مي‌باشد. ب) روايت‌ها داراي تعارض نيستند و به يك ويژگي اشاره دارند. ج) برخي روايت‌ها در منابع فارسي دچار اشتباه در ترجمه شده‌اند. د) با اثبات عدم تعدد صفات، عدم تعدد قائم نيز ثابت مي‌گردد. هـ) با تمسك به صفات مي‌توان گفت كه ديدگاه (مهدويت نوعي)، نظريه‌اي باطل مي‌باشد.