نقش اضطراب رقابتي و اعتمادبه‌نفس در پيش‌بيني تحليل‌رفتگي ووشوكاران نخبه

هدف از انجام مطالعۀ حاضر بررسي نقش اضطراب رقابتي و اعتمادبه‌نفس در پيش‌بيني تحليل‌رفتگي ووشوكاران نخبه بود. طرح پژوهش توصيفي-همبستگي بود. ووشوكاران تعداد 141 پرسش‌نامه را تكميل كردند. در اين پژوهش، از نسخۀ فارسي سياهۀ اضطراب حالتي رقابتي دو براي اندازه‌گيري اضطراب شناختي، اضطراب جسماني و اعتمادبه‌نفس استفاده شد. همچنين، نسخۀ فارسي پرسش‌نامۀ تحليل‌رفتگي ورزشكار براي ارزيابي تحليل‌رفتگي استفاده گرديد. داده‌ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه تحليل شدند. نتايج نشان داد كه همبستگي بين اضطراب شناختيجسماني و اعتمادبه‌نفس با عوامل تحليل‌رفتگي معنادار بود. به‌علاوه، تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد كه عوامل اضطراب رقابتي و اعتمادبه‌نفس، 32 درصد از واريانس احساس كاهش پيشرفت، 48 درصد از واريانس فرسودگي جسمي-هيجاني و 51 درصد از واريانس احساس بي‌ارزشي را پيش‌بيني مي‌كنند. براساس نتايج، اعتمادبه‌نفس مي‌تواند ميزان تحليل‌رفتگي را كاهش دهد؛ اما اضطراب رقابتي اثر معكوسي دارد؛ درنتيجه، براي كاهش تحليل‌رفتگي ووشوكاران نخبه، آموزش راهبردهايي مبتني بر افزايش اعتمادبه‌نفس و كاهش اضطراب رقابتي مي‌تواند پيشنهاد شود.