ارتباط سرسختي‌ذهني با فرسودگي ورزشي در ورزشكاران آسيب‌ديده حرفه‌اي

هدف اين پژوهش، بررسي رابطه استحكام ذهني و فرسودگي ورزشي در ورزشكاران حرفه اي آسيب ديده بود. روش پژوهش توصيفي، از نوع همبستگي و كاربردي بود. نمونه آماري را 142 نفر از ورزشكاران آسيب ديده در سطح حرفه اي با دامنه سني 15 تا 35 سال در رشته هاي مختلف با استفاده از نمونه گيري در دسترس تشكيل دادند. از پرسش نامه هاي استحكام ذهني و فرسودگي ورزشي براي جمع آوري داده ها و از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون ساده و آزمون تي براي تحليل داده ها استفاده شد. نتايج نشان داد استحكام ذهني با ضريب همبستگي 0.42 با فرسودگي ورزشي ورزشكاران آسيب ديده ارتباط قوي منفي دارد. براساس مدل رگرسيون، 18 درصد از واريانس فرسودگي توسط واريانس استحكام ذهني تبيين مي گردد. آزمون تي مستقل، تفاوت معنادار بين استحكام ذهني و فرسودگي ورزشكاران آسيب ديده زن و مرد را تأييد كرد. در كل يافته ها نشان داد هرچه استحكام ذهني ورزشكاران بالاتر باشد احتمال فرسودگي در دوران آسيب ديدگي كمتر است.