مقايسه رفتار تصميم گيري بازيكنان مرد نخبه فوتبال در موقعيت‌هاي مختلف انگيزشي و تمريني

در اين پژوهش، رفتارهاي تصميم­گيري بازيكنان مرد نخبه فوتبال در موقعيت‌هاي مختلف با سه شدت تمريني (استراحت، 40 درصد بيشينه و 80 درصد بيشينه) و سه موقعيت انگيزشي (پايين، متوسط و بالا) ارزيابي شدند. تعداد 14 بازيكن مرد نخبه فوتبال با حداقل هشت سال سابقه بازي در اين پژوهش شركت كردند (با ميانگين سني 07/23 سال). با استفاده از آزمون تحليل واريانس عاملي و اندازه‌هاي مكرر در سطح آلفاي 05/0P lt; داده‌هاي پژوهش تحليل شدند. در زماني‌كه انگيختگي متوسط و بالا بود، افزايش شدت تمرين به افت دقت تصميم‌گيري منجر شد. اما زماني‌كه انگيختگي پايين بود، تفاوتي در دقت تصميم‌گيري در سه شدت تمريني وجود نداشت. براين‌اساس، رفتار تصميم‌گيري در فوتباليست‌هاي نخبه تحت‌تأثير تعاملات بازيكن با محدوديت‌هاي محيطي درحين تلاش براي دستيابي به هدف عملكردي خاصي قرار مي گيرد.