تحليل و بررسي ديدگاه علامه طباطبائي درباره اولي بودن حمل ميان جنس و نوع

برخي آثار ابن‌سينا و شاگردان وي بر اولي بودن حمل ميان انسان و حيوان اشاره دارند؛ اما با معنايي بسيار متفاوت نسبت به آنچه علامه طباطبائي بيان مي‌كند؛ به‌گونه‌اي‌كه حمل اولي در آثار ابن‌سينا و پيروان وي، نسبت به آنچه صدرالمتألهين و علامه طباطبائي بيان كرده‌اند، اشتراك لفظي دارد. ديدگاه علامه طباطبائي مبتني بر حمل اولي بودن ميان جنس و نوع است. اعم بودن محمول نسبت به موضوع و در نهايت عدم اتحاد مفهومي موضوع و محمول، اشكالي اساسي بر اين ديدگاه مي‌باشد؛ لكن توجه به اعتبار نمودن وجود عيني در حمل اولي و تأمل در اصالت وجود، مي‌تواند راهي براي پاسخ‌گويي به اين اشكالات باشد. كاشفيت حمل ميان مفاهيم ذهني نسبت به خارج، در حمل اولي و عدم انحصار اين حمل در حوزه مفاهيم ذهني، موجب نگرشي تازه به حمل اولي ذاتي خواهد شد. علاوه بر آن، نقش وجود در حمل اولي و اعتبار نمودن وجود، حتي در حوزه ذاتيات شيء، بر اساس اصالت وجود و ديدگاه نهايي حكمت متعاليه تبيين‌پذير است. در نهايت پس از بررسي اشكالات مطرح‌شده، اين ديدگاه قابل دفاع است.