عنوان مقاله :
بررسي علل و شيوه‌هاي اقدام به خودكشي در ايران طي سال‌هاي 1393–1380: يك مطالعه مرور سيستماتيك و فراتحليل
عنوان به زبان ديگر :
Causes and attempts methods of suicide in the Iranian pepole during 2001-2014: A Systematic Review and Metaanalysis study
پديد آورندگان :
دليري، سلمان دانشگاه علوم پزشكي ايلام - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي، ايلام , رستمي، چنگيز دانشگاه علوم پزشكي ايلام - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي، ايلام , سايه ميري، كوروش دانشگاه علوم پزشكي ايلام - دانشكده پزشكي - گروه آمار زيستي، ايلام , كريمي، آرزو دانشگاه علوم پزشكي ايلام - دانشكده بهداشت - گروه اپيدميولوژي، ايلام , دلپيشه، علي دانشگاه علوم پزشكي ايلام - دانشكده پزشكي - گروه اپيدميولوژي ايلام، ايلام
كليدواژه :
اقدام به خودكشي , ايران , شيوع , عليت , فراتحليل
چكيده فارسي :
دف: اقدام به خودكشي با علل و شيوه‌هاي مختلف در جهت پايان دادن به زندگي فرد صورت مي‌گيرد كه فرد با آسيب زدن به جسم خود سعي در از بين بردن خويشتن دارد. مطالعه حاضر با هدف تعيين شيوع علل و شيوه‌هاي اقدام به خودكشي در ايران به روش مرور سيستماتيك و فراتحليل انجام شد.
مواد و روش‌ها: اين مطالعه به‌صورت مرور سيستماتيك و فراتحليل بر روي مقالات منتشر شده در مورد علل و روش‌هاي اقدام به خودكشي در ايران بين سال‌هاي 1380 تا 1393 انجام شد. به همين منظور طي جستجو در بانك‌هاي اطلاعاتي Medlib, SID, ISI, Pubmed, Google scholar, Science Direct, Irandoc, Scopus Magiran, تعداد 21 مقاله در خصوص موضوع مورد مطالعه استخراج و نتايج آن‌ها با استفاده از ميانگين وزني و مدل اثرات تصادفي با هم تركيب شدند.
يافته‌ها: در 21 مطالعه، نمونه مورد بررسي در شيوه‌هاي اقدام به خودكشي 98034 نفر و در بررسي علل 93046 نفر بودند كه طي فراتحليل انجام شده بر روي آن‌ها، بيش‌ترين شيوع شيوه اقدام به خودكشي مربوط به مصرف دارو (52/59 در صدهزار نفر) و كم‌ترين ميزان مربوط به حلق‌آويز كردن (77/0 در صدهزار نفر) بود و هم‌چنين بيش‌ترين شيوع علل اقدام به خودكشي مربوط به مشكلات و مسائل خانوادگي (39/57 در صدهزار نفر) و كم‌ترين ميزان مربوط به شكست تحصيلي (1/1 در صدهزار نفر) بود.
نتيجه‌گيري: شايع‌ترين شيوه اقدام به خودكشي طي دهه اخير مربوط به مصرف دارو و شايع‌ترين علت، مسائل و مشكلات خانوادگي مي‌باشد لذا پيشنهاد مي‌گردد مسئولين ذي‌ربط با مداخلات لازم نسبت به محدود نمودن دسترسي به وسايل كشنده و تاسيس و فعال‌سازي مراكز مشاوره خانواده جهت پيشگيري از اين اقدام، تمهيدات لازم را اتخاذ نمايند.
چكيده لاتين :
Introduction: Suicide attempts are made in various ways to end the life of a person, who is trying to eliminate
himself by hurting his body. The present study conducted with the purpose of determining the prevalence and causes
of suicide in Iran through meta-analysis and systematic review.
Materials and Methods: This study systematically and meta-analytically reviewed published papers on suicide
attempts in Iran within 2001-2014. For this purpose, 31 articles of searching databases including Medlib, Google
Scholar, PubMed, ISI, Science Direct, Scopus, SID, Medline, Magiran, Irandoc, extracted and the results were
analyzed through weighted average and Poisson Distribution.
Results: Of the 21 studied cases, the highest prevalence of suicide attempt was for drug use (taking pills) (59.52%)
and the least amount was for hanging out (0.77%). The highest prevalence of suicide causes was for family problems
(57.39%) and the least amount was for academic failure (1.1%).
Conclusion: It is concluded that the most common suicide attempts in the last decade belonged to drug use and
family problems were the most common causes of suicide. Thus, it is recommended that authorities adopt necessary
interventions to limit access to harmful means and activate family counseling centers to prevent such attempts.
