ارائه الگوي موانع توسعه گردشگري الكترونيكي در ورزش با استفاده از مدل سازي ساختاريتفسيري

هدف:تحقيق حاضر با هدف بررسي موانع گردشگري الكترونيك در ورزش طراحي گرديده است. روش‌شناسي: روش تحقيق حاضر توصيفي مي­باشد كه با استفاده از مدل سازي ساختاريتفسيري انجام گرديد. جامعه آماري تحقيق حاضر شامل خبرگان حوزه گردشگري ورزشي بودند كه داراي تخصص در حوزه گردشگري الكترونيكي بودند. در اين بين تعداد 30 نفر خبره به صورت انتخاب در دسترس به عنوان نمونه تحقيق مشخص گرديدند.  ابزار تحقيق پرسشنامه­اي محقق ساخته بود كه روايي محتوايي اين پرسشنامه با استفاده از نظر اساتيد دانشگاهي مورد بررسي قرار گرفت. پايايي اين پرسشنامه نيز با استفاده از محاسبه آلفاي كرونباخ مورد تاييد قرار گرفت (85/0=α). تمامي روند تجزيه و تحليل داده هاي تحقيق حاضر در نرم افزارهاي SPSS و  EXEL  انجام گرفت. يافته‌ها: در مجموع تعداد 11 مانع در مسير توسعه گردشگري الكترونيك در ورزش شناسايي گرديد. نتايج مدل­سازي ساختاري تفسيري نشان داد كه عدم حمايت دولت و مديران ارشد سازمان هاي متولي در حوزه گردشگري و همچنين نبود فرهنگ مناسب در استفاده از فناوري­هاي نوين در گردشگري الكترونيكي در ورزش از جمله موانع زيربنايي مي­باشد كه خود سبب شكل گيري ساير موانع در توسعه گردشگري الكترونيك در ورزش مي­گردد. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته هاي تحقيق، مشخص گرديد كه نبود فرهنگ مناسب در استفاده از فناوري هاي نوين در گردشگري الكترونيكي در ورزش و همچنين نبود حمايت ها در جهت توسعه اين نوع گردشگري سبب شكل گيري موانع ديگري گرديده كه اين مساله سبب شده است تا گردشگري الكترونيكي در ورزش با مشكلاتي روبه­رو شود.