تأثير سرمايه‌هاي اجتماعي و فرهنگي بر آگاهي و عملكرد والدين نسبت به مسئله‌ي كودك آزاري

The Impact of Social and Cultural Capital on Parental Knowledge and Practice on Child Abuse (The Case Study of Rasht City)

شناخت عوامل زمينه­ ساز مسئله ­ي كودك آزاري در جامعه ضرورتي اجتناب ناپذير است. زيرا آسيب­هاي ناشي از آن در سطح فردي و اجتماعي غير قابل اغماض است. پژوهش حاضر با هدف شناخت آگاهي و عملكرد والدين نسبت به مصاديق كودك آزاري، با به­ كارگيري ديدگاه بورديو انجام شده است. در اين راستا نقش عواملي چون سرمايه­ هاي فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي بر ميزان آگاهي و عملكرد والدين نسبت به مصاديق كودك آزاري در نظر گرفته شده است. روش پژوهش ميداني (پيمايش) بوده و روي نمونه­ اي به حجم 301 نفر از والدين داراي فرزند 18-0 ساله­ ي شهر رشت انجام شده است و از طريق آزمون ­هاي آماري مرتبطي چون همبستگي و رگرسيون چند گانه فرضيه­ هاي پژوهش مورد آزمون قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه انواع مختلف سرمايه­ هاي در اختيار والدين پيش بين مناسبي براي ميزان آگاهي و عملكرد آنها نسبت به انواع مختلف كودك آزاري مي­ باشند. به عبارتي ديگر، برخورداري افراد از سرمايه هاي فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي، آگاهي بالاتر و عملكرد مناسب تر­ آنها نسبت به انواع مختلف كودك آزاري را در پي خواهد داشت.

Generally speaking, it is overwhelmingly important to explore the underlying factors of the child abuse problem. This is also the key objective of the present study. It uses Bourdieu's perspective and focuses on the role of socio-economic and cultural capital on parental knowledge and practice on child abuse. The discussion of this paper is based on the results of a survey conducted in Rasht City. The survey includes 301 parents with children younger than 18 years old. According to the results of this study, parental knowledge and practice on child abuse are significantly associated with socio-economic and cultural capital. This suggests that parents with a greater level of socio-economic and cultural capital are more likely to hold higher knowledge and more appropriate practice on child abuse.