اندازه گيري كارايي فني بيمارستانهاي دانشگاه هاي علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني كشور: 1386

Measuring the technical efficiency of Iranian Ministry of Health and Medical Education hospitals: 2007

زمينه و هدف: محدود بودن منابع سرمايه گذاري و دير بازدهي آن در نظام سلامت و عواملي همچون هزينه گزاف احداث بيمارستان، گراني تجهيزات و كمبود نيروي انساني ماهر و به تبع آن گسترش كند امكانات بيمارستاني استفاده كاراي منابع و اداره مطلوب بيمارستانها همواره مورد توجه سياستگذاران و تصميم گيران بخش سلامت بوده است. روش و بررسي: مطالعه حاضر يك مطالعه توصيفي تحليلي بوده كه در بيمارستانهاي تحت پوشش وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكي انجام شده است. تعداد 140 بيمارستان به عنوان نمونه با استفاده از نمونه گيري تصادفي انتخاب شده اند كه 18 بيمارستان به دليل روش مورد استفاده در تخمين از مطالعه خارج شده و 122 بيمارستان مورد مطالعه قرار گرفتند. براي تخمين كارايي از روش تحليل فراگير داده ها و نرم افزار Deap2 استفاده شده است. در اين پژوهش كارايي فني به دو روش تخمين زده شد. يافته ها: ميانگين كارايي فني در روش اول در بيمارستان هاي گروه برخوردار آموزشي عمومي- برخوردار درماني عمومي - محروم درماني عمومي- برخوردار آموزشي تخصصي - برخوردار درماني تخصصي به ترتيب 710/0، 748/0، 458/0، 559/0 و 809/0 بدست آمد كه در اين مدل بيمارستانهاي برخوردار درماني و تخصصي بيشترين مقدار كارايي را به خود اختصاص داده بودند. در روش دوم مقدار كارايي فني، كارايي فني خالص و كارايي مقياس به ترتيب در بيمارستان هاي مورد مطالعه در سال 1386 برابر با 436/0 ، 591/0 و 746/0 بوده است كه نشان از عملكرد ضعيف بيمارستانها دارد. مقدار كارايي فني نشان مي دهد كه بيمارستان ها بيش از 56% از نهاده ها را استفاده نمي كنند. نتيجه گيري: براساس نتايج مدل اول مي توان نتيجه گرفت كه بيمارستان هايي كه در مناطق محروم قرارگرفته اند كارايي كمتري نسبت به ساير بيمارستانها دارند. در مدل دوم نيز كارايي كمتري داشته اند و به طور كلي با توجه به نتايج بدست آمده در مدل دوم مي توان نتيجه گرفت كه علت اصلي ناكارايي در بيمارستانها بدليل سوء مديريت (591/0) بوده و حدود 71% از اين ناكارايي مربوط همين جزء مي باشد و ناكارايي مقياس (746/0) كه آن هم مي تواند با مديريت بهينه در سطوح بالاتر مديريتي بهبود پيدا كند سهم كمتري در اين ناكارايي دارد.

Background: limited resources and slow returns on investment in hospital industry as well as other factors such as high cost of hospital construction, the need for expensive and high tech equipment and shortage of skilled manpower have caused the efficient use of resources and effective administration of hospitals to be for a very critical issue for health policy makers. The aim of this descriptive and analytical study is to use Data Envelopment Analysis method for measuring of hospital efficiency.Material and Methods: This was a descriptive and analytical study. We used the data from 122 hospitals affiliated With Iranian Ministry of Health and Medical Education. Random sampling was used to select these 122 hospitals. We then used Data Envelopment Analysis method for measuring the hospital efficiency. Findings: Using the first model we determined the average technical efficiency in non deprived-training-general hospitals, non deprived training-general hospitals, non deprived-non training-general hospitals, deprived-non training- specialized hospitals, to be 0.710, 0.748, 0.458, 0.559 and 0.809 respectively. The highest average efficiency was found in non deprived-non training-specialized hospitals in this model. Technical efficiency, pure technical efficiency and scale efficiency measured by the second model among 122 hospitals was 0.436, 0.591 and 0.746 respectively which demonstrates the weak hospital performance and a waste of 56% of resource by these hospitals.Conclusion: based on the results of the first model we can conclude the hospitals located in deprived areas are less efficient than other hospitals, which is confirmed in the second model as well. We can conclude that the main cause of inefficiency in the hospitals is due to mismanagement which has caused 71% of inefficiency in this set of hospitals.