عنوان مقاله :
تحليل زبان شناختي داستان هاي اساطيري شاهنامه در چارچوب تحليل گفتمان انتقادي فركلاف
عنوان به زبان ديگر :
Linguistic Analysis of Mythological Stories of Shahnameh in Fairclough’s Critical Discourse Analysis Framework
پديد آورندگان :
بهمني، شهرزاد دانشگاه پيام نور - گروه زبان و ادبيات فارسي , مرادي، ايوب دانشگاه پيام نور - گروه زبان و ادبيات فارسي , شهرياري، علي اصغر دانشگاه پيام نور - گروه زبان و ادبيات فارسي
كليدواژه :
فركلاف , شاهنامه , اساطير , گفتمان , تحليل گفتمان
چكيده فارسي :
تحليل زبان‌شناختي بخشي از روش‌هاي تحليل گفتمان براي شناخت ويژگي‌هاي زباني است كه در سطح خُرد توصيف مي‌شود. هدف پژوهش حاضر، رمزگشايي خصوصيات صوري و زباني گفتمان اساطيري در شاهنامۀ فردوسي در چارچوب نظري فركلاف است. بر اساس مطالعات زباني، سازمان‌دهيِ واژگان در سه دورۀ متناوب، با پيش‌دانسته‌هاي گوينده مرتبط است كه نقش زبان را بر ساختار جهان‌بيني توليدكنندۀ گفتمان از ايدئولوژي و نقش نخستين انسان، ارزش‌هاي بياني واژگان و روابط اجتماعي هويت‌هاي متن‌بازنمايي مي‌كنند و طرحي منسجم به شكل‌گيري گفتمان و داستان‌ها مي‌بخشند.
بر مبناي متغيرهاي واژگاني، دورۀ سوم به لحاظِ بيشترين كميت انواع روابط معنايي، در كانون تكرار بن‌مايۀ ايدئولوژيك اساطيري قرار‌‌دارد. مشخصه‌هاي دستوري مندرج در جدول‌ها، نقش انديشگاني، رابطه‌اي و بياني زبان را درگزينش نام شخصيت‌ها و شكل‌دهي به ژانر حماسي گفتمان مي‌نمايانند. سبك نقل قول آزاد غيرمستقيم در شيوۀ گزارش اطلاعات، منبع اقتدار گوينده و ساخت‌مندي اجتماعي متن را در تعامل با زمينۀ نژادي مشترك نشان مي‌دهد. همچنين، ضماير ارجاع منسجم‌ترين عامل پيوند زباني در ساخت گزاره‌هاي خبري با مرجع هويت‌هاي كهنه (شناخته‌شده) محسوب مي‌شوند.
چكيده لاتين :
Linguistic analysis is part of discourse analysis methods to identify linguistic features that are described at the micro level. The purpose of the present study is to decode the formal and linguistic characteristics of mythological discourse of Ferdowsi's Shahnameh based on Faircloug’s theoretical framework. According to linguistic studies, the organization of vocabulary in the interaction with the speaker's knowledge is presented in three intermittent periods: the role of language on the structure of the discourse-producing worldview of ideology and the role of the first man, the expressive values of vocabulary, and the social relations of the identities of the text, and the coherent design to the formation of discourse and stories. On the basis of lexical variables, the third period is in the highest number of types of semantic relations in the center of the repetition of the ideological mythology. The grammatical features in the tables show the role of the thinkers, the interlocutors, and the expression of language in the selection of the names of characters and the formation of the epic genre of discourse. The qoutying styles of indirect quotation in reporting information shows the source of the speaker's authority and the social constructivism of the text in interacting with the racial basis. Also, pronoun references are the most coherent factor in linguistic transcription in the production of statements with the reference of old identities (known).
