تعالي دانشگاه‌هاي سازماني: رويكرد مدل‌سازي ساختاري تفسيري

امروزه دانشگاهها كه بازتاب پيشرفت و توسعه سرمايه انساني محسوب مي‌شوند، تحت تأثير رويدادها و شرايط جهاني قرار گرفته اند و به عنوان نهادهايي براي حذف فاصله موجود بين دانشگاه و جوامع هدف خود برآمده اند و به شكل دانشگاه هاي سازماني درآمده اند از اين رو اين تحقيق با هدف طراحي و تبيين الگوي تعالي دانشگاه‌هاي نظامي به عنوان يكي از انواع دانشگاه هاي سازماني انجام‌شده و ازنظر هدف از نوع تحقيقات كاربردي است كه به‌صورت موردي/زمينه‌اي و با رويكرد اكتشافي انجام‌شده است. جامعه آماري تحقيق خبرگان حوزه آموزش و مديريت مي‌باشند كه به روش نمونه‌گيري غيراحتمالي هدفمند انتخاب شدند. در اين پژوهش، داده‌هاي لازم با مرورنظامند ادبيات و تشكيل دو گروه‌ كانوني جمع‌آوري و با روش كيفي و كمي (توصيفي) تحليل و در نهايت با متدولوژي الگو‌سازي ساختاري تفسيري، الگويي براي تعالي دانشگاه‌هاي نظامي ارائه گرديد. نتايج پژوهش در مدلي متشكل از 8 معيار كلي و 6 سطح استخراج شده است كه نشان دهنده اهميت معيارهايي چون فرهنگ ايراني اسلامي، مديريت اسلامي، برنامه‌ريزي راهبردي بصيرت محور به عنوان پرنفوذترين معيارها در عملكرد دانشگاه‌هاي نظامي است كه بر ساير معيارهاي عملكردي مدل تأثيرگذار هستند.