كليدواژه :
توئيپلماسي , توئيتر , روايت امن سياست خارجي ايران , امنيت هستي شناختي
چكيده فارسي :
توئيتر يكي از رسانه هاي شبكه اجتماعي است كه امكان تعامل گسترده در عرصه جهاني را براي ما فراهم مي كند. اين رسانه در يك دهه اخير مورد توجه سياستمداران و به ويژه ديپلمات ها قرار گرفته و محفلي براي انعكاس اولويت ها، ارزش ها و ايده هاي آنان شده است. استفاده از اين زيرساخت نوع جديدي از ديپلماسي را با عنوان «توئيپلماسي» به وجود آورده و بيش از 92 درصد از كشورهاي عضو سازمان ملل در اين رسانه، حساب كاربري دارند و هويت خود و كشورشان را نمايندگي مي كنند. در ايران نيز سياستمداران و ديپلمات ها از اين قافله عقب نمانده اند و حضور فعالي دارند. اين مقاله در تلاش است با استفاده از نظريه امنيت هستي شناختي به بررسي چگونگي بازنمايي هويت و هنجارهاي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران در توئيتر نمايد. پرسش اصلي اين است كه سياستمدار ايراني خود را چگونه و با چه روايتي در شبكه اجتماعي توئيتر عرضه مي كند؟ بر اين اساس محورهاي ذيل به عنوان روايت ايراني از سياست خارجي ايران جمع بندي مي شوند: 1. ايران؛ امنيت ساز منطقه 2. ايران؛ دولت توسعه گراي اقتصادي 3. ايران؛ پايبند به تعهدات بين المللي و 4. ايران مستقل. مهم ترين ناامن كننده روايت ايراني از سياست خارجي نيز ايالات متحده آمريكا به نمايندگي توئيتر دونالد ترامپ و نيز رژيم صهيونيستي شناسايي شده كه كنشگران سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران تلاش مي كنند در مقابل آن هويت امن و معتبر خويش را بازسازي كرده و قوام بخشند.
چكيده لاتين :
Twitter is a social media that provides widespread engagement and interaction possibilities. In the last decade, the media has attracted the attention of politicians, especially diplomats, and has become a platform for the reflection of their priorities, values, and ideas. The use of this infrastructure has created a new type of diplomacy called "Twiplomacy", and more than 92 percent of the member states of the United Nations have a user account and represent their identity and their country on Twitter. In Iran, politicians and diplomats have not been able to keep up with this trend to have an active presence. By using the Ontological Security Theory, this essay seeks to explore how Iranian officials, especially diplomats, can represent the identity and norms of the foreign policy of the Islamic Republic of Iran on Twitter. The main question is how Iranian politicians narrate themselves on Twitter. In order to investigate this question, in addition to Twitter of Iran's Foreign Minister, Donald Trump and Benjamin Netanyahu's tweets were also considered as the main rivals of the Islamic Republic of Iran’s ontological narration on foreign policy. Accordingly, the following criteria were summarized as Iran's foreign policy narratives: First, Iran as a security maker of the region; second, Iran as an economically developing state; third, Iran as a compliant with international obligations; and last, an independent Iran.
