الگوي ساختاري تعلل‌ورزي تحصيلي براساس جهت‌گيري هدف و سبك‌هاي اسنادي: با نقش ميانجي انگيزه تحصيلي

هدف: هدف پژوهش تدوين الگوي ساختاري تعلل‌ورزي تحصيلي براساس جهت‌گيري هدف و سبك‌هاي اسنادي باواسطه انگيزه تحصيلي دانش‌آموزان بود. روش: روش پژوهش همبستگي بود. جامعه آماري دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهر بجنورد در سال تحصيلي 961395 بودند. با استفاده از روش نمونه گيري خوشه‌اي تصادفي از هر كدام از مناطق شمالي، جنوبي، غربي و شرقي شش دبيرستان دخترانه و پسرانه و از هر دبيرستان سه كلاس انتخاب شدند. نمونه شامل 400 نفر (171 پسر و 231 دختر) بود. داده ها از طريق پرسشنامه هاي تعلل‌ورزي تحصيلي سولومون و راث بلوم (1984)، 2. پرسشنامه‌ي جهت‌گيري هدف اليوت و مك گريگور (2001)؛ پرسشنامه اسنادهاي علي كودكان و نوجوانان پيترسون و سليگمن (1982) و پرسشنامه انگيزه تحصيلي هارتر (۱۹۸۱، ۱۹۸۰) جمع‌آوري شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه الگوي پيشنهادي برازنده داده ها است. برازش الگو نشان مي‌دهد كه ضرايب مسير مستقيم منتهي به انگيزش شامل جهت‌گيري تسلط گرايشي، عملكرد اجتنابي و سبك اسناد منفي و ضريب مسير مستقيم انگيزش تحصيلي به تعلل‌ورزي تحصيلي در سطح آلفاي 05/0 معنادارند. همچنين تمامي اثرات غيرمستقيم مدل معنادارند. اندازه معناداري براي اثرات غيرمستقيم مدل نشان داد كه تمامي اين اثرات در سطح آلفاي 05/0 معنادارند. نتيجه گيري: توجه به نقش مستقيم هدف تسلط گرايشي در كاهش تعلل‌ورزي سياست‌گذاري آموزشي در اين زمينه بايد با تأكيد بر مهارت‌آموزي و تبحر بر موضوعات آموزشي به‌جاي ايجاد اضطراب در بين دانش‌آموزان و فضاي رقابتي ناسالم باشد. همچنين آموزش شيوه‌هاي غلبه بر سبك‌هاي اسنادي بدبينانه موجب افزايش انگيزه تحصيلي و به‌تبع آن كاهش تعلل‌ورزي تحصيلي مي‌شود.