كاركرد اجتماعي و فرهنگي مذهب در توسعه اقتصادي مالزي

Rethinking Security Institutions from the Perspective of International Relations Theories

در اين مقاله تلاش شده تا به اهميت مذهب در يك كشور اسلامي در جهت پيگيري اهداف توسعه و رعايت توازن و تعادل در برنامه ­ريزي ­هاي مربوط به آن پرداخته شود. در عين حال با استفاده از رهيافت سياست سازشي، طرح اين فرضيه كه «ترتيب­ بندي و اولويت ­گذاري متناسب و متوازن در اهداف توسعه، با توجه به مقوله­ هاي فرهنگي نظير مذهب، شرط لازم و ضروري در جهت تحقق و توسعه اقتصادي مي ­باشد»، اولويت تغييرات بنيادين و فلسفي در قالب فرهنگ توسعه­ ي نهفته در مذهب مشخص شده و توازن مطلوب با توجه به شاخص­ هاي فرهنگي و اجتماعي دين اسلام در تجربه موفق مالزي نشان داده شده است. در واقع آگاهي موثر سياست­گذاران مالزيايي از سنت ­هاي مطلوب فرهنگي در چارچوب مذهب، زمينه ساز ارتقاي سطح فكري جامعه و شكل­ گيري فرهنگ مطلوب توسعه گرديده است.

International Relations (IR) obtained a rigid image of security institutions in the Cold War era. This image, of course, stemmed from the security and ideological equations in the divided world between two main blocks so-called the West and the East. Shifting from the rationalist perspective to the Reflectivity one, IR theorization after the Cold War developed the study of the security institutions. In the context of the Post-cold War era, one can consider the security institutions from the Rationalist/ reflectivity perspectives based on a theoretical synthesis including Neoliberal Institutionalism, Defensive Realism, English School, Constructivism and Copenhagen School. In this article, authors attempt to apply the five concepts of interests, threat perceptions, society, identity and urgency from the aforementioned theories respectively on the amount of explication entity of security institutions after the Cold War.