رابطه ساختاري تعامل استاد و دانشجو و روش تدريس فعال اساتيد با توسعه شايستگي هاي دانشجويان با ميانجي گري كسب دانش

Structural Relationship of Faculty-Student Interaction and Faculty s Active Teaching Method with Students Competencies development by Mediating the Knowledge Acquisition

در اين پژوهش تلاش مي شود رابطه ساختاري تعامل دوطرفه استاد و دانشجو و روش تدريس فعال اساتيد با توسعه شايستگي هاي دانشجويان با ميانجي گري كسب دانش دانشجويان دانشگاه سمنان موردبررسي قرار گيرد. پژوهش حاضر با توجه به هدف، كاربردي و با توجه به نحوه گردآوري داده-ها از نوع تحقيقات توصيفي همبستگي محسوب مي شود. جامعه آماري پژوهش شامل تمام دانشجويان كارشناسي و كارشناسي ارشد دانشگاه سمنان (10950 نفر) بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي 266 نفر به عنوان نمونه پژوهش (183 نفر كارشناسي و 83 نفر كارشناسي ارشد) انتخاب شدند. همه آن ها مقياس هاي رابطه تعامل دوطرفه استاد و دانشجو، روش تدريس فعال اساتيد، كسب دانش و توسعه شايستگي هاي دانشجويان را تكميل كردند. پس از محاسبه روايي و پايايي ابزارها، داده ها با استفاده از روش هاي آماري همبستگي و تحليل مسير تحليل شدند. يافته ها نشان داد كه: بين تعامل دوطرفه استاد و دانشجو و روش تدريس فعال اساتيد، كسب دانش با توسعه شايستگي هاي دانشجويان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. تعامل دوطرفه استاد و دانشجو بر توسعه شايستگي هاي دانشجويان اثر مستقيم و معناداري دارد؛ همچنين تعامل دوطرفه استاد و دانشجو با ميانجي گري كسب دانش بر توسعه شايستگي هاي دانشجويان اثر غيرمستقيم و معناداري دارد. روش تدريس فعال اساتيد بر توسعه شايستگي هاي دانشجويان اثر مستقيم و معناداري دارد؛ و با ميانجي گري كسب دانش اثر غيرمستقيم و معناداري بر توسعه شايستگي هاي دانشجويان ايفا مي كند. نتايج اين پژوهش حاكي از اهميت توجه به نوع روش تدريس، نحوه تعامل با دانشجو و كسب دانش در افزايش شايستگي هاي دانشجويان بود.

In this study, we try to investigate the structural relationship of faculty-student interaction and facultys active teaching method with development of students competencies by mediating the knowledge acquisition among the students of Semnan University. Present study is a practical research on the basis of purpose and is a type of descriptive-correlative studies on the basis of data collection method. Statistical population of the study included all the undergraduates and masters of Semnan University (10950 people) that 266 students (183 undergraduates and 83 masters) were selected as study sample using stratified sampling method. All of them completed the scales of faculty-student interaction, facultys active teaching method, knowledge acquisition and development of students competencies. The findings showed that there is a positive and significant relationship between faculty-student interactions, facultys active teaching method, and knowledge acquisition with development of students competencies. Faculty-student interaction has a direct and significant effect on development of students competencies. Also, faculty-student interaction with mediating the knowledge acquisition has an indirect and significant effect on development of students competencies. Facultys active teaching method has a direct and significant effect on development of students competencies. Facultys active teaching method with mediating the knowledge acquisition has an indirect and significant effect on development of students competencies. The results of this study indicated the importance of paying attention to the teaching method, how to interact with the student and knowledge acquisition in increasing the students competencies.