بررسي تأثير سياست‌هاي پولي و مالي بر ارزش افزوده بخش خدمات در اقتصاد ايران

بخش خدمات يكي از مهم‌ترين بخش‌هاي اقتصادي است كه به دليل فراهم نمودن بستر لازم براي رشد شتابان اقتصادهاي ملي، از يك سو موجب توسعه علم و فناوري و از سوي ديگر تجميع و انباشت مهارت‌ها و سرمايه‌هاي انساني گرديده است و درنهايت به‌عنوان موتور رشد ساير بخش‌هاي اقتصادي عمل مي‌كند. ازجمله مهم‌ترين سياست‌هاي كلان اقتصادي كه در راستاي ايجاد رشد توليد بخش‌ها اعمال مي‌شوند، سياست‌هاي پولي و مالي هستند. در اين مطالعه، تأثير سياست‌هاي پولي (حجم نقدينگي) و مالي (مخارج دولت) بر توليد بخش خدمات، با استفاده از داده‌هاي سالانه طي دوره 1357 تا 1393 بررسي شده است. در اين راستا از مدل خودرگرسيوني با وقفه‌هاي توزيعي و رهيافت آزمون كرانه‌ها استفاده شده است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه در كوتاه‌مدت و بلندمدت هر دو سياست پولي و مالي بر ارزش افزوده بخش خدمات تأثيرگذارند و تأثير آن‌ها در بلندمدت بيشتر از كوتاه‌مدت است.