تأثير نوسانات نرخ ارز بر جريان سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي در ايران

جريان‌هاي سرمايه‌گذاري خارجي از عوامل اساسي در رشد اقتصادي كشورها در فرآيند جهاني‌شدن محسوب مي‌شود. تحقيقات اخير بر ‌روي نرخ ارز، اهميت آن را به‌عنوان يكي از عوامل اصلي جريانات در تجارت و سرمايه‌گذاري مستقيم ‌خارجي (FDI) نشان مي‌دهد. اگرچه نرخ ارز و FDI به‌طور تجربي مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، اما نوع روابطي كه بين نوسانات نرخ ارز و جريان سرمايه‌هاي بين‌المللي وجود دارد عمدتاً ناشناخته است. هدف اصلي اين تحقيق بررسي تجربي عوامل مؤثر بر FDI ورودي، به‌ويژه نوسانات نرخ ارز براي اقتصاد ايران با استفاده از رويكرد همجمعي يوهانسن جوسيليوس در دوره زماني 4Q2012-2Q1980 (3Q1391-1Q1359) است. در اين تحقيق، نوسانات نرخ ارز از طريق الگوي واريانس ناهمساني شرطي اوتورگرسيون تعميم يافته(GARCH) محاسبه شده است. نتايج حاصل از برآورد مدل نشان مي‌دهد تأثير متغيرهاي توليد ناخالص داخلي، درجه بازبودن تجاري و نرخ ارز بر FDI‌ مثبت بوده و اثر متغيرهاي فراريت نرخ ارز و قيمت‌ جهاني‌ نفت بر FDI منفي است. بر اساس نتايج تحقيق حاضر به سياست‌گذاران اقتصادي توصيه مي‌شود با به‌كارگيري سياست‌هاي ارزي مناسب كه منجر به پايداري هرچه بيشتر نرخ ارز و كاهش نوسانات نرخ ارز مي‌شود شرايط را براي ثبات بيشتر اقتصاد فراهم كرده تا با تكيه بر آن بتوانند FDI بيشتري را جذب نموده و شرايط را براي رشد اقتصادي بيشتر فراهم آورند.