رسانه‌هاي اجتماعي و مشاركت سياسي؛ فراتحليل مشاركت سياسي كاربران رسانه‌هاي اجتماعي

اين مقاله با هدف فراتحليل پژوهش‌هاي مرتبط با «رسانه هاي اجتماعي و مشاركت سياسي» در دو سطح پژوهش خارجي و داخلي نخست به بررسي نقاط قوت و ضعف اين پژوهش ها و سپس مقايسۀ بين آن‌ها مي‌پردازد. در اين فراتحليل، پژوهش ها در سه بخش نظري (چهار معيار)، روشي (ده معيار)، و نتيجه شناختي (دو معيار) بررسي شدند. فراتحليل بيانگر اين است كه مهم‌ترين نقاط قوت پژوهش ها، تنوع رويكردهاي نظري، استفاده از چارچوب نظري تلفيقي، تنوع جامعۀ آماري، تنوع شيوه هاي انتخاب حجم نمونه، استفاده از آزمون هاي آماري متنوع و درعين‌حال با توان آماري بالا، توجه به سطح تحليل خرد، تنوع در رسانه هاي اجتماعي مورد بررسي، و توجه به تأثيرهاي گوناگون در بخش نتايج است. همچنين نقاط ضعف پژوهش ها، استفاده از نظريه ها و ديدگاه هاي نظري غيرمرتبط در مباني نظري، استفادۀ ضعيف از چارچوب هاي نظري تعيين‌شده در تحليل يافته ها، ضعف تبيين ابعاد مشاركت سياسي در مباحث نظري، غلبۀ پارادايم اثبات گرايي و روش پيمايشي، ناتواني در استفاده از روش هاي كيفي و تلفيقي، ضعف سنجش روايي و پايايي ابزار، ضعف شاخص سازي متغير مشاركت سياسي در پرسشنامه و دست يافتن به نتايج متناقض در بحث نوع تأثير است.