اعتماد نهادي، دانشگاه‌هاي دولتي و جامعه‌پذيري سياسي در جمهوري اسلامي ايران

در اين مقاله تلاش مي‌كنيم تا ارتباط بين سه مفهوم اعتماد نهادي، دانشگاه، و جامعه‌پذيري سياسي را بررسي كنيم. اعتماد نهادي از مهم‌ترين سرمايه‌هاي هر نهاد براي پيشبرد كاركردهايش است. از سويي، يكي از مهم‌ترين كاركردهاي  دانشگاه‌هاي دولتي در جمهوري اسلامي ايران تأثيرگذاري بر روند جامعه‌پذيري سياسي مخاطبان اصلي خود، يعني دانشجويان است. پرسش اصلي اين مقاله اين است كه اعتماد نهادي به‌مثابۀ مهم‌ترين شاخص سرمايۀ اجتماعي چه تأثيري بر فرايند جامعه‌پذيري سياسي دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه‌هاي دولتي شهر تهران به‌مثابۀ جامعۀ آماري اين مقاله دارد. اين مقاله با مبنا قراردادن نظريۀ رابرت پاتنام درخصوص مفهوم سرمايۀ اجتماعي اين فرضيه را مطرح مي‌كند كه جامعه‌پذيري سياسي در هر جامعه به‌طور عمده از طريق نهادهاي دولتي صورت مي‌پذيرد  و ميزان اعتماد نهادي افراد جامعه به نهادهاي دولتي كه از آن با عنوان «اعتماد نهادي» ياد مي‌شود در فرايند اجرا و اثربخشي جامعه‌پذيري سياسي بسيار حائز اهميت است. بررسي يافته‌هاي آماري مربوط به مطالعۀ موردي اين مقاله نشان داد كه با افزايش سطح اعتماد نهادي در دانشگاه‌هاي دولتي شهر تهران ميزان اثربخشي آن‌ها بر جامعه‌پذيري سياسي دانشجويان مقطع كارشناسي افزايش مي‌يابد.