عنوان مقاله :
بررسي عوامل خطر بروز جفت سر راهي در سه ماهه دوم و سوم بارداري
عنوان به زبان ديگر :
Risk factors of placenta previa in the second and third trimester of pregnancy
پديد آورندگان :
مرادان، صنم دانشگاه علوم پزشكي سمنان - مركز تحقيقات خونريزي هاي غير طبيعي رحم، سمنان , قرباني، راهب دانشگاه علوم پزشكي سمنان - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت ، سمنان , طبايي، پرستو دانشگاه علوم پزشكي سمنان - كميته تحقيقات دانشجويي، سمنان
كليدواژه :
جفت سرراهي , مطالعات مورد , شاهدي , عوامل خطر
چكيده فارسي :
هدف: جفت سرراهي يكي از علل مهم خونريزي سه ماهه دوم و سوم بارداري است كه با افزايش ميزان مورتاليتي و موربيديتي در مادر و جنين همراه است. اين مطالعه با هدف تعيين عوامل خطر جفت سر راهي در مركز آموزشي پژوهشي اميرالمومنين (ع) سمنان انجام گرديد.
مواد و روشها: در اين مطالعهي مورد شاهدي، پروندههاي باليني كليه زنان (50 نفر) مبتلا به جفت سر راهي در سه ماهه دوم و سوم بارداري مراجعهكننده به بيمارستان اميرالمومنين (ع) سمنان در محدوده زماني اول فروردين 1384 تا آخر سال 1393 و 100 نفر زنان غير مبتلا به جفت سر راهي (گروه شاهد) كه به طور تصادفي از بين زنان باردار غير مبتلا به جفت سرراهي مراجعهكننده به بيمارستان اميرالمومنين (ع) سمنان طي ده سال فوق انتخاب شده بودند، استخراج و اطلاعات لازم از پرونده بيماران استخراج شد.
يافتهها: ميانگين ± انحراف معيار سن گروه مبتلا به جفت سر راهي، 3/3±0/31 سال و گروه شاهد، 5/4±2/26 سال، بوده است. نتايج نشان داد از بين متغيرهاي سن، گراويتي، سابقهي سقط قبلي با انجام كورتاژ، سابقهي سزارين قبلي، سابقهي سقط قبلي بدون انجام كورتاژ، سابقه جراحي رحم، سابقه نازايي، سابقه درمان داروي نازايي، سابقه آندومتريوز و سابقه هيستروسالپنگوگرافي فقط متغيرهاي سن (001/0p<، 28/1=OR) و سابقه سزارين ( 010/0=p، 13/3=OR) ارتباط معنيداري با جفت سر راهي داشتند
نتيجهگيري: چون افزايش سن و سابقهي سزارين خطر بروز جفت سر راهي را افزايش ميدهد لذا متخصص زنان بايد در مراقبتهاي دوران بارداري به اين دو فاكتور خطر توجه داشته و اقدامات تشخيصي- درماني مناسب جهت پيشگيري از عوارض جفت سر راهي را انجام دهند.
چكيده لاتين :
Introduction: Placenta previa is a common cause of bleeding in second and third trimester of pregnancy
.Evidently; it is associated with high mortality and morbidity in the mother and fetus. This study aimed to determine
the risk factors for placenta previa at the center of education, research and treatment of Amir Al-momenin hospital of
Semnan.
Materials and Methods: In this case-control study, medical records of 50 patients with placenta previa and 100
control group (without suffering from placenta previa) randomly from among all pregnant women who admitted in
Amir Al-momenin (AS) hospital (Semnan. Iran) subjected over the past ten years (April 2005 to March 2015).
Information about the risk of placenta previa was compared between the two groups.
Results: Placenta previa patients comparison to the control group had higher age (31.02±3.34 vs. 26.15±4.53 and P
= 0.001), higher number of previous pregnancies (3.42±1.18 vs. 0.94±0.79, P = 0.001), higher history of abortion and
curettage (12% vs. 3%, P = 0.038) and higher previous cesarean section (86% versus 23%, P = 0.001); however,
previous abortions without curettage (P = 0.531), a history of uterine surgery (P = 0.557), history of infertility (P =
0.637), history of infertility drag use (P = 0.465), history of endometriosis (P = 0.333) and doing
hysterosalpangiography (P = 0.571) in the two groups were not significantly different.
Conclusion: Since the increase of age and prior cesarean are the risk factors of placenta previa, the obstetricians
should consider these factors during prenatal care and should use appropriate methods of diagnosis and treatment for
prevention of placenta previa complications.