مدلي مناسب براي زبان آموزش دانشگاهي در ايران در جهت بين المللي شدن: نظريه برپايه

جهاني شدن تغييرات زيادي را در نهادهاي مختلف به وجود آورده و به دنبال آن بين المللي شدن موجبات رشد و ترقي نظامهاي آموزشي را فراهم كرده است. ضرورت و لزوم بين المللي شدن آموزش عالي امروزه در كشور ما هم احساس و اين مهم در برنامه توسعه ششم دولت گنجانده شده است. تجارب كشورهاي پيشرو نشان مي دهد كه استفاده از زبان واسط همزمان با بين المللي شدن آموزش عالي نقش مهمي در موفقيت و تسريع اين پديده دارد. اين درحالي است كه استفاده از زبان واسط در آموزش عالي ايران منع قانوني دارد. در اين پژوهش تلاش شد تا با نمونه گيري هدفمند و مراجعه به صاحبنظران و مطلعان كليدي آموزش عالي با روش نظريه برپايه مدل مناسبي براي زبان آموزش دانشگاهي در ايران در خصوص بين المللي شدن ارائه شود. در اين مدل دلايل نياز به استفاده از زبان واسط، عوامل و موانع موجود، راهبردها و پيامدهاي آن ارائه شده است. نتايج به دست آمده از مصاحبه عميق و نيمه ساختاريافته با 28 صاحبنظر و مطلع كليدي به ارائه اين مدل 13 عاملي انجاميد كه پديده اصلي آن خيزش و ارتقا كشف شد؛ بدين معنا كه تكثر زبان آموزش علم موجبات خيزش و ارتقاي نظام آموزش عالي ايران را در پي خواهد داشت.