مطالعه تطبيقي در اساطير ايران و شرق دور (اسطوره سياوش ايران و كوتان اوتوناي قوم آينو با رويكرد جوزف كمبل)

فاقد عنوان و چكيده لاتين

تلقي امروزي انسان نسبت به اساطير حاكي از اين است كه اسطوره، امري فراتر از افسانه است. پاسخ انسان به سوال هايي كه در دوران پيش از علم و فلسفه با آن مواجه شده است را مي توان در اسطوره ها باز يافت. از مسائل مطرح شده در خصوص اسطوره ، شباهت آن ها در ميان اقوام و تمدن هاي مختلف است. حال اين سوال مطرح مي شود كه علت تشابه اسطوره هاي اقوام غيرمرتبط با هم چيست؟ اين مقاله با روش تحليلي تطبيقي براي نشان دادن اين موضوع، اسطوره سياوش ايران و حماسه كوتان اوتوناي، متعلق به قوم آينو (ساكنين دوران سنگي جزاير ژاپن) را بررسي كرده است. الگوي سفر قهرمان جوزف كمبل، به عنوان رويكرد نظري و مراحل سه گانه آن به عنوان متغير اين مطالعه تطبيقي به كار گرفته شده است. اين پژوهش نشان مي دهد كه انسان دوران اسطوره اي صرف نظر از بستر مكاني زباني متمايز داراي بنيان هاي معرفت شناسي و هستي شناسي مشتركي بوده اند كه در اسطوره ها بازنمايي شده است.