مقايسه ادراك عدالت رسانه‌اي از برنامه‌هاي صدا و سيما بين مردم فقير و غني شهر تهران

Comparing Media Justice Perception from IRIB Programs Between the Rich and the Poor in Tehran

اين پژوهش تحقيقي است مردم‌نگارانه كه در آن با روش مصاحبه عميق به جمع‌آوري داده پيرامون ادراك مردم شهر تهران از رعايت عدالت رسانه‌اي توسط صداوسيما پرداخته‌ايم. جامعه موردبررسي اين پژوهش شامل دو طبقه از ساكنين شهر تهران، فقرا و اغنيا است. گروه ثروتمند يا پردرآمد شامل افرادي با درآمد خانوادگي بيش از ده ميليون تومان در ماه و گروه فقير يا كم‌درآمد شامل افرادي با درآمد خانوادگي كمتر از هفت‌صد هزار تومان در ماه. از بين اين دو گروه به‌صورت هدفمند اقدام به نمونه‌گيري شد و نهايتاً با 45 نفر مصاحبه عميق صورت گرفت، 20 نفر از قشر پردرآمد و 25 نفر از قشر كم‌درآمد. براي تحليل داده‌هاي حاصل از مصاحبه‌ها نيز از شيوه كدگذاري استفاده شد. با توجه به مفهوم بازنمايي شده از عدالت رسانه‌اي در اين پژوهش، توزيع فرصت‌ها و امكانات به‌طور مساوي براي همه افراد و همه مناطق كشور به‌گونه‌اي كه همه جاي كشور هماهنگ نمايش داده شوند، مورد تأكيد قرارگرفته است تا مردم از احساس مركزمحوري در كشور دور شوند و احساس نكنند كه رسانه‌ها تنها در دست طبقه حاكمي هستند كه بدون درك مسائل و مشكلات آنان آنچه را كه خود مي‌پسندد به نمايش مي‌گذارند و نه آنچه في‌الواقع در جامعه اتفاق مي‌افتد.

This study is an ethnographic research in which we have collected data using deep interview on the Tehranian people’s perception of IRIB media justice preservation. The studied population consists of two social classes residing in Tehran, the rich and the poor. The rich or high-income group includes the family whose monthly income is more than ten million Tomans and the poor or low-income families include the people whose monthly income is less than seven hundred thousand Tomans. A targeted sampling was conducted among the two groups, finally 45 persons were interviewed; 20 persons from among the high-income class and 25 others from among the low-income class. The qualitative coding was applied to analyze the data gathered in the interviews. According to the represented concept of the media justice in this study, equal distribution of the opportunities and facilities for all people and all regions of the country- in a way that all parts of the country can be displayed harmoniously- has been emphasized, so that people stop feeling there is centralism in the country and do not think that the media is controlled by the ruling class who, without understanding the people’s problems and troubles, displays what it like and not what actually happens in the society