تاثير مصرف كمي شبكه هاي تلويزيوني بر شكل گيري الگوهاي ارتباطي زوجين با بررسي نقش متغير هاي ميانجي

The effect of a small amount of television networks on the formation of couples' communication patterns by examining the role of mediating variables

با توجه به اهميت نقش تلويزيون بر پر كردن ميزان اوقات فراغت و تاثيرگذاري بر روابط افراد به ويژه زوجين، پژوهش حاضر به بررسي تدوين مدل الگوهاي ارتباطي زوجين شاغل شهر بيرجند در جهت تاثير مصرف كمي شبكه هاي تلويزيون با توجه به متغيرهاي ميانجي ؛كه دراينجا راهبردهاي كنترل فكردر نظر گرفته شده ؛ پرداخته است. روش پژوهش از نوع همبستگي و نمونه آماري اين پژوهش 350 نفر از متأهلين كارمند شهر بيرجند در سال 1393 مي­باشد كه به روش نمونه گيري چند مرحله اي انتخاب شدند. ابزارها شامل پرسشنامه محقق ساخته مصرف كمي رسانه ديداري (تلويزيون)، پرسشنامه الگوهاي ارتباطي زوجين كريستنسن و سالاوي، 1984، و پرسشنامه راهبردهاي كنترل فكر ولز و ديويس، 1994، مي­باشد كه در اختيار افراد نمونه قرار گرفت و از روش مدل يابي معادلات ساختاري بهره گرفته شد. مدل برازش يافته نشان داد مدت زمان تماشاي برنامه هاي شبكه تخصصي (آموزش، قرآن، بازار، ورزش، سلامت) از طريق افزايش راهبرد هاي انطباقي كنترل فكر افزايش دهنده الگوي ارتباطي سازنده زوجين است و مدت زمان تماشاي برنامه هاي شبكه سرگرمي (نمايش و تماشا) از طريق افزايش راهبرد هاي غير انطباقي كاهش دهنده الگوي ارتباطي سازنده زوجين است. نتايج در اين راستا بحث شد.