سازوكارهاي دفاعي گياهان در برابر بيمارگرها

Plants Defense Mechanisms Against Pathogens

گياهان داراي سازوكارهاي دفاعي متعددي هستند، كه مي توان آن ها را با ريزجانداران يا مواد شيميايي تحريك و فعال كرد. پنج نوع مقاومت القايي در گياهان عبارتند از مقاومت اكتسابي موضعي، مقاومت اكتسابي سيستميك، تنظيم سيستميك خاموشي ژن ها، مقاومت سيستميك القاشده و واكنش سيستميك در برابر زخم. مقاومت اكتسابي سيستميك مهمترين نوع مقاومت القايي است، كه حفاظت مداوم و طولاني مدت عليه آلودگي در برابر دامنه وسيعي از بيمارگرها را در گياهان موجب مي شود. تشكيل پروتيين هاي مرتبط با بيماري زايي، تغيير ديواره سلولي با رسوب و اتصال پلي ساكاريدها، پروتيين ها، گليكوپروتيين ها، فنل ها،توليد فيتوآلكسين ها و ليگنيني شدن مراحل بروز اين نوع مقاومت در گياهان هستند.

Plants have many defense mechanisms against pathogens that can be stimulated and activated by some microorganisms or chemicals. There are five types of induced resistance in plants that are included: localized acquired resistance, systemic acquired resistance, systemic gene silencing, induced systemic resistance, and systemic wounding response. Systemic acquired resistance is the most important type of induced resistance in plants that result in continuous and prolonged protection from infection against a wide range of pathogens. Formation of pathogenesis related proteins, alteration of cell wall with sedimentation and binding of polysaccharides, proteins, glycol-proteins, phenols, phytotoxins, and ligninification are the stages of occurrence of this type of resistance in plants.