تعيين‌كننده‌هاي شكاف بين تعداد فرزندان واقعي و ايده‌آل در شهر تبريز

باروري زير سطح جايگزيني علي‌رغم غالب بودن هنجار دو فرزندي در جامعه، مي‌تواند نشان از شـكاف ميـان تعداد ايده‌‌آل و تعداد واقعي فرزندان باشد. مقاله حاضر، به بررسي شكاف بين تعداد فرزندان موجود و ايده‌آل زنان همسردار 49-15 ساله شهر تبريز مي‌پردازد. داده‌ها حاصل پيمايشي است كه با استفاده از پرسشنامه در بين 550 زن همسردار تبريزي در سال 1395گرد‌آوري شده است. يافته‌ها نشان داد 60 درصد از زنان تعداد فرزندان ايده‌آل آن‌ها كمتر از تعداد موجود است (كم برآورده شده) و ده درصد تعداد فرزندان موجود آن‌ها بيش از تعداد ايده‌آل است (بيش برآورده شده). يكي از تعيين كننده‌هاي اصلي بيش برآورده و كم برآورده متغير سن در اولين ازدواج مي‌باشند. افزايش سن در اولين ازدواج احتمال قرار گرفتن پاسخگو در گروه كم برآورده شده را افزايش مي‌دهد. افزايش فشار شبكه اجتماعي، احتمال قرار گرفتن فرد در گروه بيش برآورده شده را افزايش مي‌دهد. تأثير افزايش كنترل درك شده رفتار مطابق با انتظار بود و احتمال قرار گرفتن فرد در گروه بيش برآورده شده را كاهش مي‌دهد. ضرايب تعيين مدل حاكي از آن است كه مدل رگرسيوني توانسته 36 درصد از تغييرات متغير شكاف را تبيين كند. با توجه به اينكه اكثر افراد در نمونه مورد مطالعه هنوز باروري خود را تكميل ننموده‌اند، كاهش شكاف بين باروري واقعي كامل شده و ايده‌آل باروري مورد انتظار است.