سهم ارزش ازدواج بر وضعيت ازدواج زنان 3420 ساله شهر تهران

افزايش سن ازدواج جوانان به ويژه زنان از ويژگي‌هاي بارز جامعه كنوني ايران است، كه از زواياي اجتماعي و اقتصادي تبيين گرديده ولي مطالعات اندكي به تغييرات ارزشي در حوزه ازدواج پرداخته‌اند. سوال اساسي اين است كه ارزش ازدواج چه سهم و نقشي در وضعيت ازدواج زنان دارد؟ به بيان ديگر آيا ارزش ازدواج به عنوان يك متغير مي‌تواند در وضعيت ازدواج زنان (ازدواج كرده و ازدواج نكرده) اثرگذار باشد و اين دو گروه را از هم جدا كند؟ هدف مقاله حاضر، بررسي تاثير ارزش ازدواج بر وضعيت ازدواج زنان 3420 ساله شهر تهران است. داده‌هاي مطالعه حاصل پيمايشي است كه در پاييز 1395 با استفاده پرسشنامه ساخت‌يافته از 630 زن نمونه جمع‌آوري گرديد. يافته‌ها، حاكي از تاثير معنا‌دار ارزش ازدواج بر وضعيت ازدواج زنان است. به گونه‌اي كه زنان ازدواج‌كرده در مقايسه با زنان ازدواج‌نكرده ارزش بيش‌تري براي ازدواج قائل هستند. با اين‌حال با كنترل ويژگي‌هاي فردي از جمله سن، سطح تحصيلات، وضعيت اشتغال و دينداري اين رابطه دستخوش تغيير مي‌گردد، به گونه‌اي كه با توجه به سن، تحصيلات، وضعيت اشتغال و سطح دينداري زنان، ارزش ازدواج آنان متفاوت مي‌گردد. بنابراين در چرايي وضعيت ازدواج زنان مجموعه‌اي از عوامل ارزشي و ويژگي‌هاي فردي دخيل هستند. نتيجه سياستي مقاله اين است كه در تدوين و اعمال سياست‌هاي تسهيل ازدواج توجه به ويژگي‌هاي فردي افراد امري ضروري است.