تحليل فضايي الگوي ازدواج جمعيت معلول ايران

Spatial Analysis of the Marriage Pattern among the Disabled in Iran

از مهم‌ترين امور اجتماعي در طول حيات انساني، اقدام به ازدواج است كه اثري مستقيم بر تحولات جمعيتي سرزمين دارد. تحليل فضايي الگوي ازدواج، نيازمند ارزيابي‌ها و پايش اين پديده است؛ بنابراين با توجه به نياز ذاتي براي ازدواج، جمعيت معلول كشور نيز از حق ازدواج برخوردار است، اما امر مذكور مدل و سازمان فضايي خاصي خود را دارد كه ناشناخته است. اين مدل را در پژوهش حاضر مي‌توان معادل تحليل فضايي الگوي ازدواج جمعيت معلول ايران دانست. بدين‌سان شناخت الگوي فضايي مسئله مطرح‌شده، اثري مستقيم در برنامه‌ريزي‌هاي كشور خواهد داشت؛ از اين‌رو هدف پژوهش حاضر، بررسي الگوي فضايي ازدواج معلولان در سطح كشور است. منابع اطلاعاتي پژوهش از نتايج آمارنامه‌هاي مركز آمار ايران به‌دست آمد. همچنين به‌منظور تحليل فضايي معيارهاي ازدواج معلولان در سطح كشور از نرم‌افزار Arc GIS با استفاده از ابزار آماري خودهم‌بستگي فضايي، خوشه‌بندي زياد و كم، لكه‌هاي داغ و فاصله‌گذاري معكوس فاصله استفاده شد. براساس نتايج تحليل الگوي فضايي ازدواج جمعيت معلول ايران، مقدار پراكندگي معلولان در سطح كشور متغير است و در مقايسه با ازدواج كل جامعه، نرم برخي از شهرستان‌ها براي ازدواج معلولان بالاتر و در برخي شهرستان‌ها مقدار آن كمتر است. ميزان شاخص بي‌همسر به‌دليل فوت در سطح يكساني قرار دارد. از سوي ديگر، شاخص بي‌همسر به‌دليل طلاق نشان‌دهدة اختلاف است. اين نظريه‌ها تمام ويژگي‌هاي الگوي ازدواج را توجيه نمي‌كنند، بلكه هر بخش ممكن است با شدت و ضعف‌هايي از عوامل اقتصادي يا اجتماعي تأثير بپذيرد.

The most important social affairs during the human life is marriage, which has a direct impact on the demographic changes of the land. Spatial analysis of the marriage pattern requires evaluations and monitoring of this phenomenon. Therefore, due to the inherent need for marriage, the disabled population of the country also has the right to marry, but it has its own model and organization, which is unknown. This model in the present study is equivalent to the spatial analysis of the pattern of the marriage of the disabled population in Iran. Therefore, recognizing the spatial pattern of the proposed problem will have a direct effect on the country’s planning. Accordingly, this study is to investigate the spatial pattern of disability marriage in the country. The information sources of the research were obtained from the statistics of Statistics Center of Iran, and ArcGIS was used for spatial analysis of disability marital criteria in the country using statistical tools including spatial self-correlation, high and low clustering, hot spots and inverted distance were used. Results of spatial analysis of the marriage of disabled people in Iran showed that the dispersion rate of the disabled was unsteady in the country, and compared to the total marriage of the community, the norm of some cities for marital disability was higher and in some cities it was less. The rate of index of single due to the spouse death is constant. Yet, the rate of index of single due to divorce shows a difference. These theories do not justify all the characteristics of the marriage pattern. But each section may more or less affect the economic or social factors.