تاثير سطوح متفاوت سولفات روي به رقيق كننده مني بر كيفيت اسپرم قوچ نژادفراهاني پس از انجماد-ذوب

هدف: هدف از اين پژوهش، بررسي تاثير افزودن سطوح متفاوت روي به رقيق‌كننده‌ي مني بر ويژگي‌هاي حياتي اسپرم پس از انجمادذوب در قوچ بود. مواد و روش‫ها:  اسپرم‌گيري از پنج راس قوچ نژاد فراهاني (با ميانگين سني 5/0±3 سال و وزن 5±60 كيلوگرم)، هفته‌اي دو‌بار انجام شد. مني از قوچ‌ها توسط واژن ‌مصنوعي جمع‌آوري شده و سپس براي جلوگيري از اثرات ‌فردي هر قوچ، نمونه‌ها با هم مخلوط شدند. نمونه‌هاي اسپرم (در پنج تكرار) به‫طور تصادفي به چهار گروه (سطوح صفر، 50، 100 و 150 ميكرومول سولفات‌روي) تقسيم شدند، كه به‫هر فالكون مقدار رقيق‌كننده‌ي مورد ‌نظر افزوده شد و با سولفات‌روي و تريس مخلوط شده و جهت انجام مراحل فريز آماده‌سازي شدند. نمونه‌ها در پايوت‌هاي نيم ميلي‌ليتري و در شرايط هم‌دما و دماي 37 درجه‌‌ي سانتي‌گراد با نمونه‌ها نگه‫داري و در اين شرايط پر و منجمد شدند. نمونه‌هاي اسپرم بعد از يخ‫گشايي از نظر ويژگي‫هاي: تحرك، تحرك پيشرونده، زنده‌ماني (تست ائوزين– نگروزين)، يكپارچگي غشاي اسپرم (‌هاست) و ريخت‌شناسي اسپرم‌ها (تست هانكوك) بررسي شدند. نتايج: نتايج نشان داد كه اختلاف معني‌داري در درصد تحرك و يكپارچگي غشاي اسپرم در محيط‌هاي داراي سولفات روي با گروه شاهد مشاهده نشد. تيمار 50 ميكرومول سولفات روي سطح معني‌داري بيشتري در درصد تحرك پيشرونده در مقايسه با گروه شاهد از خود نشان داد (p˂0/05). از نظر افزايش درصد زنده‌ماني، سطح داراي 100 ميكرومول سولفات روي در مقايسه با سطوح داراي 50 و150 ميكرومول سولفات روي، اختلاف معني‌داري داشتند (p˂0/05). نتيجه‫گيري: استفاده از سولفات روي در رقيق‌كننده‌ي مني قوچ احتمالا مي‌تواند سبب بهبود برخي فراسنجه‌هاي اسپرم بعد از فرايند انجماد-ذوب شد.