تكوين بلاستومرهاي منفرد جداشده از جنين‌هاي 2 سلولي و 4 سلولي موش به بلاستوسيست‌ جهت استخراج و توليد سلول‌هاي بنيادي جنيني بدون استفاده از سلول‌هاي تغذيه كننده

هدف: تعيين شرايط بهينه كه در آن بلاستومرهاي جنين هاي 2 و 4 سلولي موش با كيفيت بالايي به بلاستوسيت تكوين پيدا كنند و توليد سلول هاي بنيادي جنيني(ESC) از اين بلاستوسيست ها بدون حضور سلول هاي تغذيه كننده. مواد و روش ها: ابتدا جنين هاي 2 و 4سلولي از اويداكت موش هاي NMRI جمع آوري شدند. بلاستومرها جدا شده و در سه وضعيت منفرد، گروهي و هم كشتي با جنين در محيط كشت با حجم 1و5 ميكروليتركشت شدند. سپس بلاستوسيست هاي حاصل، بر روي ظروف كشت پوشيده شده با ژلاتين كشت شدند تا به سلول هاي ES تبديل شوند. بيان نشان‫گرهاي اختصاصي براي بلاستوسيست ها و سلول هاي ES مشتق شده به‫روش ايمونوسيتوشيمي و PCR بررسي شد. نتايج:  ثابت شد كه حجم 1 ميكروليتر بهتر از 5 ميكروليتر عمل كرد و در حالت هم كشتي با جنين و كشت گروهي، در مقايسه با كشت منفرد نتيجه بهتري حاصل شد و درصد بلاستوسيست هاي حاصل به‫طور معني‫داري بالا بود. ارزيابي بيان Oct4 كه در ناحيه ICM (توده سلولي داخلي) بلاستوسيست بيان مي شود و شمارش سلول، ثابت كرد كه كميت و كيفيت با هم افزايش مي يابد. همچنين مشخص شد كه پتانسيل بلاستومرهاي 4 سلولي نسبت به 2 سلولي پايين مي باشد. بلاستوسيست هاي مشتق از كشت منفرد بلاستومرها توانستند در محيط اختصاصي، تبديل به سلول هاي ES شوند و اين سلول ها توانايي تمايز به سلول هاي مختلف را هم نشان دادند. نتيجه گيري: روش مطالعه حاضر براي بررسي پتانسيل تكويني بلاستومرها و توليد سلول هاي ES مي تواند براي ساير گونه ها كاربرد داشته باشد. توليد سلول هاي ES بدون سلول هاي تغذيه كننده، در مورد انسان موضوع بسيار پراهميت و پر چالشي مي باشد.