بررسي قابليت جذب يون‌هاي روي و نقره توسط گياهچه‌هاي ازمك (Lepidium draba L.) و تاثير اين يون‌ها بر خصوصيات مورفولوژيكي و بيوشيميايي گياهچه‌ها

هدف: هدف از انجام اين تحقيق، بررسي توانايي گياهچه‌هاي ازمك (Lepidium draba L.) در حذف يون‌هاي روي و نقره از محيط كشت بود. مواد و روش‌ها: بذرهاي اين گياه در محيط MS جامد به‏مدت 15 روز در حضور غلظت‌هاي متفاوت دو يون نقره و روي كشت داده شدند. تجمع زيستي اين فلزات در گياهچه‌ها توسط دستگاه جذب اتمي اندازه‌گيري شد. علاوه بر اين، خصوصيات بيوشيميايي و مورفولوژيكي گياهچه‌ها از قبيل فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز و سوپر اكسيد دسموتاز، محتوي فلاونوئيد كل، درصد جوانه‌زني و طول ريشه و ساقه در تيمار با اين يون‌ها مورد بررسي قرار گرفت. نتايج: نتايج نشان دهنده توانايي جذب هر دو فلز توسط گياهچه‌هاي ازمك مي‌باشد، به‏طوري‏كه با افزايش غلظت فلزات در محيط كشت ميزان جذب آن‏ها نيز افزايش يافت. از طرف ديگر، محتوي فلاونوئيد كل و همچنين فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز و سوپر اكسيد دسموتاز با افزايش غلظت فلز در محيط افزايش يافت. در تيمار با يون نقره ميزان جوانه‌زني بذرها افزايش نشان داد، در حالي‏كه در تيمار با فلز روي، ميزان جوانه‌زني بذرها نسبت به شاهد تفاوت معني‌داري نشان نداد. اگرچه طول ساقه در گياهچه‌هاي تيمار شده با يون نقره به‏طور معني‏داري افزايش يافته بود، رشد ريشه كاهش نشان داد. رشد ريشه و ساقه در گياهچه‌هاي تيمار شده با يون روي به‏ويژه در غلظت‌هاي بالا به‏طور معني‌داري كاهش نشان داد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج، به‏نظر مي‌رسد مي‌توان گياه ازمك را به‏عنوان گزينه مناسبي جهت پالايش فلزات مذكور در مناطق آلوده معرفي نمود.