تاثير حضور پراكسيد هيدروژن بر القاي برخي متابوليت‌هاي ثانويه در كالوس گياه پريوش ((Catharanthus roseus L.

هدف: دراين تحقيقاثر تنش اكسيداتيو ناشي از حضورپراكسيد هيدروژنبرالقاي برخي متابوليت‌هاي ثانويه و همچنين تغيير در محتوي پراكسيد هيدروژن درون سلولي در كالوس گياه پريوش بررسي شد. مواد و روش‏ها: به‏منظور القا كالوس، برگ گياه پريوش استريل شد و بر روي  محيط كشت جامد MS قرار گرفت. كالوس‌ها‌‌ با غلظت‌هاي مختلف پراكسيد هيدروژن(1، 5 و10 ميكرومولار) به‏مدت 6 روز تيمارشدند. محتوي آلكالوئيد كل، تركيبات فنلي و فلاونوئيدي و همچنين توان آنتي‌اكسيدانتي بر اساس احياي آهن مورد سنجش قرار گرفت وداده‌هابا روش هاي آماري آناليز واريانس يك طرفه تجزيه وتحليل شدند. نتايج: تنش اكسيداتيو ناشي از حضور پراكسيد هيدروژن خارجي بر مقادير درون سلولي  پراكسيد هيدروژن تاثير معني‌دار(p 0/05) داشته و محتوي پراكسيد هيدروژن درون سلولي در كالوس‌هاي تيمار شده با پراكسيد هيدروژن به‏مدتششروز نسبت به كنترل افزايش معني‌دار نشان داد. مقايسه ميانگين آلكالوئيد كل، محتوي فلاونوئيد و فنل كل نشان داد كه تيمار با پراكسيد هيدروژن باعث ميزان افزايش معني‌دار (p 0/05) محتوي اين تركيبات نسبت به كنترل شده است. از طرفي تيمار با پراكسيد هيدروژن موجب افزايش توان آنتي ‌اكسيدانتي نسبت به كنترل شده است. افزايشتوان آنتي‌اكسيدانتي احيا آهن وابسته به غلظت بود. نتيجه گيري:پراكسيد هيدروژن موجب افزايش مقادير درون سلولي پراكسيد هيدروژن شد. متابوليت‌هاي ثانويه‌اي مانند آلكالوئيد كل و تركيبات فنلي و فلاونوئيدي نيز افزايش يافت. بنابراين ممكن است بتوان با اعمال اين تنش ميزان توليد برخي از آن‌ها را نيز افزايش داد.