مقايسۀ طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه و سرمايه‌هاي اجتماعي در دختران فرار و عادي

Comparison of Early Maladaptive Schemes and Social Capital in Runaway and Normal Girls

زمينه و هدف: پديده فرار دختران از خانه يكي از عمده‌ترين آسيب‌هاي اجتماعي كشورمان است كه در نظم اجتماعي، اختلال و آشفتگي ايجاد مي‌كند و منشأ بسياري از رفتارهاي ضداجتماعي است. روش: اين تحقيق در چارچوب پژوهش‌هاي علمي- مقايسه‌اي انجام‌ شده است. جامعۀ آماري اول، دختران فراري مراكز بهزيستي استان تهران كه در سال 1394 در مراكز نگهداري سازمان بهزيستي ساماندهي شده‌اند است. جامعۀ آماري دوم، دختران عادي مستقر در مدارس دخترانه راهنمايي و دبيرستان مناطق 1 و 2 و ادارۀ بهزيستي شهرستان شهريار انتخاب شدند. در اين پژوهش، از دو شيوۀ مطالعات كتابخانه‌اي و پرسش‌نامه و براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزارهاي آماري استفاده‌ شده است. روايي صوري و محتوايي پرسش‌نامه نيز به تأييد چندين نفر از اساتيد روان‌شناسي قرارگرفته است. پايايي اين مقياس به‌وسيلۀ ضريب آلفاي كرونباخ براي كل آزمون 0/96 و براي تمام خرده مقياس‌ها، بالاتر از 0/80 گزارش ‌شده است. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه بعد بريدگي و طرد به ‌صورت مثبت و بعد گوش ‌به ‌زنگي به ‌صورت منفي، احتمال اقدام به فرار در دختران معنادار است. با افزايش نمره‌هاي فرد در مشاركت اجتماعي و تنوع‌پذيري (در سطح معناداري در جهت مثبت)، احتمال فرار دختران افزايش و با افزايش نمره‌هاي فرد در ابعاد تعامل با خانواده و ارزش‌هاي زندگي (در سطح معناداري در جهت منفي)، احتمال فرار دختران كاهش مي‌يابد. نتايج: نتايج نشان داد كه مؤلفه‌هاي طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه و سرمايه‌هاي اجتماعي از توان قابل قبولي در تفكيك دختران با تجربۀ اقدام به فرار و گروه‌هاي عادي برخوردار هستند.

Background and Objectives: The phenomenon of girls’ escape from home is one of the major social impairments of our country, which causes social disorder and disturbances and is the source of many antisocial behaviors. Method: This research has been conducted in the framework of scientific-comparative research. The first population is the runaway girls from the well-being centers of Tehran province, which were organized in 2014 in the welfare organization. The second population was selected from ordinary girls who were based in secondary schools and high schools in areas 1 and 2 and the welfare authorities of Shahriar. In this research, two methods of library studies and a questionnaire were used and statistical software was used to analyze the data. The faculty and content validity of the questionnaire has been confirmed by several psychology professors. The reliability of this scale has been reported by Cronbach's alpha coefficient for the total score of 0.96 and for all subscales, above 0.80. Results: Findings showed that the number of cuts and rejection positively, and then the ears are negatively affected, the probability of escape in girls is significant. With the increase in individual's score in social participation and diversity (at a meaningful level in the positive direction), the girls 'escape probability increases, and with the increase in individual scores in the dimensions of interaction with family and life values (at a significant level in the negative direction), the girls' escape probability decreases. Conclusion: The results showed that the components of early maladaptive schemas and social capital had a good potential in separating girls with escaped experience and normal groups.