دلالت هاي دانش ضمني براي يادگيري و تدريس با تأكيد بر ديدگاه مايكل پولاني

Tacit Knowledge Implications for Implicit Learning and Teaching with an Emphasis on the View of Michael Polanyi

هدف اصلي اين پژوهش، واكاوي دلالت‌هاي دانش ضمني در حوزه تدريس و يادگيري مي‌باشد. با اين استدلال كه دانش ضمني را نمي‌توان به شكل صريح و در قالب گزاره‌ها توصيف كرد. تدريس و يادگيري ضمني پيش از آنكه با سلطه عيني‌گرايي و خردگرايي بر مجموعه قواعد و اصول ثابت و از پيش تعيين شده تأكيد داشته باشد بر مؤلفه‌هايي مانند تجربه شخصي، وابستگي به متن و ذهني بودن دانش استوار است. براي دستيابي به اين هدف، از روش تحليل مفهومي با هدف ايضاح از راه تحليل مفاهيم تدريس و يادگيري ضمني بهره گرفته شد. نتايج حاصل از اين پژوهش حاكي از آن است كه باور به وجود بعد ضمني و نهان دانش مي‌تواند نگرش جديدي در نظام تعليم و تربيت به همراه داشته باشد. لذا، هدف از يادگيري و تدريس در رويكرد ضمني نه انتقال دانش بلكه كشف و ايجاد دانش در ارتباط تنگاتنگ ميان آموزگار و دانش‌آموز مي‌باشد.

The main purpose of this study is to examine the implications of tacit knowledge in the field of teaching and learning. The argument is that tacit knowledge cannot be described explicitly in the form of propositions. Tacit teaching and learning is based on factors such as personal experience, relation to text, and subjectivity of knowledge than being dominated by scientific objectivity and rationalism on a series of fixed and predetermined rules and principles. In this research, conceptual analysis method with the aim of clarification was used through the analysis of the concepts of teaching and tacit learning. In this method, the concepts used in a new structure are analyzed and redefined. The results of this research are that belief in the existence of a tacit and implicit dimension of knowledge can lead to a new attitude in the education system. Therefore, the purpose of learning and teaching in the tacit approach is not the transfer of knowledge but the discovery and creation of knowledge in the close relationship between the teacher and the student.