پيش فرض هاي تربيتي هرمنوتيك در نسل هاي آموزش از دور

Educational Presuppositions of Hermeneutics’ in Distance Education Generations

هدف اصلي اين پژوهش، بررسي پيش فرض هاي تربيتي هرمنوتيك در نظام آموزش از دور است. براي دستيابي به اين هدف از روش توصيفي - تحليلي بهره گرفته شد. يافته هاي به دست آمده حاكي از آن است كه نسل اول آموزش از دور به دليل متن محور بودن تنها با هرمنوتيك روشمند نزديكي دارد. در نسل هاي دوم و سوم شاهد تبديل فهم به مقول هاي پراكتيك هستيم كه به دليل تأكيد بر مشاركت فرد و موضوع مورد بحث براي حصول فهم به آن ماهيتي نسبي بخشيده است و هدف آموزش مانند هرمنوتيك فلسفي، توانمند نمودن افراد در مهارت هاي زندگي و شغلي است. نسل چهارم با تلقي فرد به عنوان منبعي كه شناخت از زندگي او آغاز شده و در زندگي او پايان مييابد به هرمنوتيك پديدارشناسانه نزديك ميشود و نقطه برجسته نسل پنجم يعني تكيه بر پرورش عقلانيت و نگرش انتقادي براي رهايي از عناصر سلطه فرايند آموزش نيازمند مبناي فلسفي انتقادي و منابع انساني فعال است كه نزديكي بسياري با هرمنوتيك انتقادي دارد.

The main purpose of this paper is to investigate educational Presuppositions of hermeneutics in distance education. To do this we argued that the first generation of distance education is in close relation with methodological-based Hermeneutics. In second and third generations like philosophical hermeneutics, we see the considerable shift comprehension to practical concept. The main educational in educational issues and considering them as a main research by whom ontological knowledge would be formed, limited and finished within their lives. This is in close correlation with “Epistemological Hermanutics”. The main goal of fifth generation is to train wisdom and intellect, developing critical views among trainees, because for any kind of salvation and getting free from educational dominance, the critical philosophy foundations and active, participating human resources are highly required. The last issue is in close relations with critical hermeneutic.