بين‌المللي‌سازي راهبردي در بنگاه‌هاي دانش‌بنيان جديد در ايران: موردكاوي فرآيندي با هدف خلق دانش كاربردي

Strategic Internationalization of Knowledge Based New Ventures in Iran: a Longitudinal Case Study Aiming at Creation of Actionable Knowledge

بين‌المللي‌سازي راهبردي در بنگاه‌هاي دانش‌بنيان جديد در بستر در حال توسعه، هم يك ضرورت است و هم يك چالش عمده نيازمند مطالعات عميق فرآيندي كه به خلق دانش كاربردي در اين خصوص براي مديران و سياست‌گذاران منجر شود. اين تحقيق به دنبال يافتن پاسخ اين سؤال است كه چگونه يك بنگاه دانش‌بنيان جديد در بستر در حال توسعه مي‌تواند بر چالش‌هاي بين‌المللي شدن غلبه كند و چگونه مي‌توان حاصل مطالعات فرآيندي در اين خصوص را در قالب دانش كاربردي ارائه داد. در اين پژوهش با يك مطالعه موردي يگانه طولي، فرآيند بين‌المللي‌سازي از جنبه‌هاي مختلف و با لحاظ تأثيرات زمينه‌اي و بافتي در يك بنگاه نمونه مورد واكاوي قرار گرفته است. همچنين مدلي تجويزي براي بين‌المللي‌سازي راهبردي بنگاه‌هاي دانش‌بنيان جديد در بافت يك كشور در حال توسعه استخراج و پيامدهاي مديريتي و سياست‌گذاري آن مورد بحث قرار گرفته است. آزمايش هم‌زمان مدل‌هاي متفاوت كسب‌وكار در بافت‌هاي مختلف، همراه با پذيرش انعطاف در مدل حاكميتي و مالكيتي بنگاه، اجزاء كليدي مدل حاصل مي‌باشند. براي ارزيابي روايي تحقيق از منابع چندگانه براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده شده و مشاهده مشاركتي نيز منجر به درك عميق‌تر پديده در بافت واقعي آن شده است.

Strategic internationalization in new knowledge-based firms in developing countries is a necessity as well as a serious challenge. Undestanding how such companies internationalize in a developing context is theoretically and practically important but there are no deep process studies of the phenomenon which provide actionable knowledge for entrepreneurs and policy makers. This paper seeks to find out how a new knowledge-based firm in developing context can overcome challenges of internationalization and how the result of related process oriented case studies can be presented in actionable frameworks. In the study, through a longitutdinal single case study, the process of internationalization of a sample firm is anlyzed from different aspects considering the effects of its context. As a result, a prescriptive model for strategic internationalization of such firms in the mentioned context has been suggested and it’s managerial and policy implications are discussed. Concurrent experimentation of different contexts and various business models along with flexibility in ownership and governance are key findings of the study which are reflected in the proposed model. To enhance the validity of the research, multiple sources of data have been used. Partcipative observation has led to deeper and more precise analysis of the phenomenon.