تحليل تلاش‌هاي فرارسي فناورانه بنگاه‌هاي زيست‌داروي ايران

Investigating the Technological Catch-up Efforts in Biopharmaceutical Firms of Iran

فرارسي فناورانه، از مسائل اصلي توسعه فناوري در بسياري از كشور‌هاي در حال توسعه بوده و تعيين فرآيند مناسب آن بر اساس شرايط نهادي و ويژگي‌هاي بنگاه‌هاي صنايع مختلف، از الزامات يك فرارسي موفق است. بررسي مطالعات حوزه فناوري حاكي از آن است كه مطالعات تجربي و نظري اندكي در زمينه تعيين فرآيند مناسب فرارسي فناورانه براي شركت‌هاي زيست‌دارو انجام شده است. اين مقاله تلاش كرده با موردكاوي شركت‌هاي موفق حوزه زيست‌داروي ايران، فرآيند مناسب فرارسي فناورانه بنگاه‌هاي اين حوزه را با توجه به بستر آن و همچنين شرايط كشور مورد بررسي و تببين قرار دهد كه براي اين كار، داده‌هاي مورد نياز از طريق مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختاريافته گردآوري و با استفاده از تحليل تم و كدگذاري، تحليل و در قالب مدلي ارائه شده است. بر اساس يافته‌هاي پژوهش، بنگاه‌هاي مورد مطالعه در فرآيند فرارسي فناورانه خود ابتدا توانمندي‌هاي توليد (فرمولاسيون، توليد ماده مؤثره و كسب تأييديه‌ها) را توسعه داده، سپس توانمندي نوآوري در فرآيند توليد را كسب و نهايتاً وارد مرحله كسب توانمندي توسعه سويه‌هاي موجود شده‌اند. يافته‌ها همچنين گزاره مؤيد اينكه براي بنگاه‌ها كسب توانمندي ساده‌تر فرمولاسيون الزاماً بايد مقدم بر كسب توانمندي پيچيده‌تر توليد ماده مؤثره باشد را نقض مي‌كند و در واقع، شروع توسعه فناوري از توانمندي پيچيده توليد ماده مؤثره، مي‌تواند يكي از رويكردهاي صحيح در فرارسي فناورانه بنگاه‌هاي زيست‌دارو باشد.

Technological catch-up is one of the key issues of technology development in developing countries and determining the appropriate catch-up process based on the environmental, institutional, and characteristics of different industries is a requirement of a successful catch-up. Review of the field of technology studies suggests that few empirical and theoretical studies have been conducted to determine the proper technological catch-up process for biopharmaceutical companies. Therefore, this paper try to investigate and explain appropriate process of technological catch-up of biopharmaceutical firms based on biopharmaceutical sector and country’s conditions. To this end, in this paper, through the case studies of successful companies in the field of biomedicine in Iran, the technology catch-up of these companies was analyzed. For this purpose, data were collected through semi-structured interviews and analyzed using theme analysis and coding, and the output of the analysis was presented in the form of a model. This paper shows that the studied companies first developed the capabilities of production (Active Pharmaceutical Ingredients (API), formulation, and obtaining health approvals) then entered the production process innovation. Finally, the studied companies have engaged in development of existing strains. This paper also shows that firms should obtain simpler capability (formulation) before obtaining more complex one (API production), is not seem to be followed by any of the studied companies. On contrary, obtaining the API production capability can be one of right approach in technological catching-up of biopharmaceutical firms.