بررسي مدل علّي رابطه ديدگاه فراهيجان والدين و سازگاري تحصيلي با واسطه گري تمايز يافتگي خود

Investigating Causal Relationships between Parental Meta-Emotion and Academic Adjustment with Mediation for Self-Discremination

در اين پژوهش رابطه ساختاري ابعاد ديدگاه فراهيجان والدين (هدايت گري و آگاهي) و سازگاري تحصيلي با واسطه­ گري تمايز­يافتگي خود در قالب يك مدل علّي مورد بررسي قرار گرفت. براي انجام اين پژوهش بنا­بر روش تعيين حجم نمونه كلاين براي روش تحليل­ مسير 241 نفر از دانشجويان مقطع كارشناسي دانشگاه شيراز با روش نمونه­ گيري خوشه ­اي تك مرحله اي انتخاب شدند. سه مقياس معتبر شامل: مقياس ديدگاه فراهيجاني والدين سويين بورن (SMEPS)، فرم كوتاه تمايز يافتگي خود (DSI-SE) و مقياس سازگاري­ تحصيلي «آزمون شخصيتي كاليفرني» جهت سنجش متغيرهاي مدل مورد استفاده قرار گرفت. تحليل داده ها با روش تحليل مسير از نوع رگرسيون انجام شد. هم­چنين براي بررسي معناداري واسطه­ گري و برازش مدل از نرم افزار ايموس استفاده شد. نتايج نشان داد كه مدل با داده ­هاي اين پژوهش، برازش مناسبي دارد، هم­چنين هدايت­ گري و آگاهي با واسطه­ گري تمايز­يافتگي خود، سازگاري تحصيلي را بصورت غير مستقيم و قوي تر از مسير مستقيم، پيش بيني نمود.

This study aimed to examine structural relationship between the structure of parental meta-emotion (guiding and awareness) and academic adjustment through the mediation of differentiation. For this study, 241 undergraduate students of Shiraz University are selected by single stage cluster sampling. Valid three scales: scale view of parenting meta-Sweeney Bourne (SMEPS), short form their differentiation (DSI-SE), and academic adjustment scale California Personality Inventory are employed. Path analysis via regression is used for data analysis. Amos software is utilized to assess the significance of mediating and model fit. Results showed that model is a good fit to the data, and as well guiding the awareness through the mediation of differentiation, predicted academic adjustment to be indirect and more powerful than the direct route.