رابطه رشد خودكنترلي و قضاوت اخلاقي بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان پايه پنجم

The relationship between self-control and moral judgment on the academic achievement of fifth grade students

هدف اين پژوهش بررسي رابطه رشد خود كنترلي بر رشد قضاوت اخلاقي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان پايه پنجم آموزشگاه‌هاي ابتدايي شهرستان سبزوار بود، تعداد نمونه، 250 نفر دانش‌آموز (124 پسر و 126 دختر) ابتدايي بودند كه به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. در اين پژوهش براي جمع آوري اطلاعات از دو پرسشنامه: 1) قضاوت اخلاقي (MJT)، 2) تمايل كودكان به خود كنترلي و همچنين معدل نيمسال اول دانش آموزان استفاده شد. داده‌هاي به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار آماري spss تجزيه‌ و تحليل شد. تحليل رگرسيون چندگانه به روش همزمان نشان داد كه : بين رشد قضاوت اخلاقي و پيشرفت تحصيلي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين رابطه‌اي مثبت و معنادار بين خود كنترلي و پيشرفت تحصيلي وجود دارد. آزمون t مستقل نشان داد كه ميان دانش آموزان دختر و پسر در خود كنترلي تفاوتي معنادار وجود ندارد، ولي به لحاظ قضاوت اخلاقي ميان دانش آموزان دختر و پسر اين تفاوت معنادار است.

The aim of this study was to investigate the relationship between the development of moral judgment and self-control growth of student achievement of fifth grade elementary schools in Sabzevar city, The sample size, 250 students (124 boys and 126 girls) were selected by multistage cluster sampling method was rudimentary. In this study, to collect data from two questionnaires: 1) moral judgment (MJT), 2) the willingness of children to self-control as well as students' first semester GPA was used. Independent t-test showed that among male and female students no significant difference in self-control, but in terms of moral judgment is a significant difference between male and female students.